关于魏的诗词(652首)
-
魏公子无忌者,魏昭王少子而魏安釐王异母弟也。
昭王薨,安釐王即位,封公子为信陵君。
是时范睢亡魏相秦,以怨魏齐故,秦兵围大梁,破魏华阳下军,走芒卯。
魏王及公子患之。 -
县花谁葺。
记满庭燕麦,朱扉斜阖。
妙手作新,公馆青红晓云湿。
天际疏星趁马,帘昼隙、冰弦三叠。 -
匈奴犹未灭,魏绛复从戎。
怅别三河道,言追六郡雄。
雁山横代北,狐塞接云中。
勿使燕然上,惟留汉将功。 -
朝闻游子唱离歌,昨夜微霜初渡河。
鸿雁不堪愁里听,云山况是客中过。
关城树色催寒近,御苑砧声向晚多。
(树色 一作:曙)
莫见长安行乐处,空令岁月易蹉跎。 -
魏都接燕赵,美女夸芙蓉。
淇水流碧玉,舟车日奔冲。
青楼夹两岸,万室喧歌钟。
天下称豪贵,游此每相逢。 -
与君伯氏别,又欲与君离。
君行无几日,当复隔山陂。
苍茫秦川尽,日落桃林塞。
独树临关门,黄河向天外。 -
王屋山人魏万,云自嵩宋沿吴相访,数千里不遇。
乘兴游台越,经永嘉,观谢公石门。
后于广陵相见,美其爱文好古,浪迹方外,因述其行而赠是诗。
仙人东方生,浩荡弄云海。 -
莺团橙径,鲈跃莼波,重来两过中秋。
酒市渔乡,西风胜似春柔。
宿春去年村墅,看黄云、还委西畴。
凤池去,信吴人有分,借与迟留。 -
更沽淇上酒,还泛驿前舟。
为惜故人去,复怜嘶马愁。
云山行处合,风雨兴中秋。
此路无知己,明珠莫暗投。 -
魏郡归秦秦遂王,音犹故魏恨难忘。
谁知我本魏郡士,比汝独思田子方。 -
醉别江楼橘柚香,江风引雨入舟凉。
忆君遥在潇湘月,愁听清猿梦里长。 -
秋夜深深北送君,阴虫切切不堪闻。
归舟明日毗陵道,回首姑苏是白云。 -
花寒懒发鸟慵啼,信马闲行到日西。
何处未春先有思,柳条无力魏王堤。 -
红叶晚萧萧,长亭酒一瓢。
残云归太华,疏雨过中条。
树色随山迥,河声入海遥。
帝乡明日到,犹自梦渔樵。 -
晚岁登门最不才,萧萧华发映金罍。
不堪丞相延东阁,闲伴诸儒老曲台。
佳节久从愁里过,壮心偶傍醉中来。
暮归冲雨寒无睡,自把新诗百遍开。 -
河亭挈手共徘徊,万事宁非有数哉!黄阁相君三黜去,青云学士一麾来。
中原故老知谁在,南岳新丘共此哀。
火冷夜窗听急雪,相思时取近书开。 -
置从南海桄榔林,笼入西州鹦鹉地。
耸冠翕翼修尾张,鳞鳞团花金缕翠。
一身粲烂文章多,引声笙竽奈远何。
五侯池馆不可恋,桂树深枝自有窠。
凤皇楼头饶燕雀,入屋穿帘非尔乐。
非尔乐,去何之,北方佳人或歌咢。 -
白头有如新,倾盖或如故。
乃知意气间,投分自有处。
魏公使汉南,风采耸一路。
凋残濡膏泽,冤讼廓氛雾。 -
暗水通潮,痴云阁雨,微阴不散重城。
留得枯荷,奈他先作离声。
清歌欲遏行云住,露春纤、并坐调笙。
莫多情,第一难忘,席上轻盈。 -
朝闻游子唱骊歌,昨夜微霜初度河。
鸿雁不堪愁里听,云山况是客中过。
关城树色催寒近,御苑砧声向晚多。
莫见长安行乐处,空令岁月易蹉跎。