关于谬的诗词(19首)
-
避世一丘壑,似渔非世渔。
独吟嘉橘颂,不遗子公书。
笋蕨园林晚,丝缗岁月除。
安知冶容子,红袖泣前鱼。 -
天工谬巧,恁平地、推出崚嶒岩壁。
虎跃龙骧飞凤翥,疑道补天馀石。
洞壑穿云,来今往古,知是谁开辟。
千年兰若,林峦隐映金碧。 -
夜半军书尚帛铃,想应欹枕梦难成。
新凉颇复欺长夏,旧事何妨阅短檠。
人说文衡真有托,公於诗卷若为评。
复襄遗迹今如许,试考当时六万兵。 -
涉笔牛腰倦不支,余工那复到新诗。
殷雷秧绿又期月,指日枣红能几时。
自古兵财无一策,于今社稷寄西陲。
入郛及国均危道,勿谓君侯不敢知。 -
束书吾初走夷门,倾盖得君恨不早。
兰溪驻马复相逢,二纪飞驰如电埽。
惜君憔悴力不任,顾我沧浪发先皜。
忆昔同行气颇骄,青骢马快鞍鞯好。 -
天上胡星孛,人间反气横。
风尘生汗马,河洛纵长鲸。
本谓才非据,谁知祸已萌。
食参将可待,诛错辄为名。 -
天上胡星孛,人间反气横。
风尘生汗马,河洛纵长鲸。
本谓才非据,谁知祸已萌。
食参将可待,诛错辄为名。 -
常忆兰陵子,瑰奇皴渴才。
思还如我苦,时不为伊来。
岳霞猱掷雪,湖月浪翻杯。
未闻沾寸禄,此事亦堪哀。 -
山路相随步步高,忘怀携手上嵯峨。
掀髯长啸青云去,回首跻攀有许劳。 -
世上平生懒所更,有怀真欲仿渊明。
无端唤作铅山尉,刚替渠人负弩行。