yán wén yǐ chūn xuě shù zuò, yòng wèi ruì bù yí duō wèi yùn, fù shī jiàn
严文以春雪数作，用为瑞不宜多为韵，赋诗见

tóng yún chī bù sǎo, méi liǔ chūn dào chí.
同云痴不扫，梅柳春到迟。
shēng gē nuǎn hán huì, dāng rèn zhǔ rén wéi.
笙歌暖寒会，当任主人为。
wéi chǐ yōng hé shāng, mào zhàng nǎi fēi ruì.
围尺庸何伤，袤丈乃非瑞。
yǐng zhōng gū dù qǔ, shān zuǒ yǐ qū lì.
郢中姑度曲，山左已驱疠。
shì wú pì hán xiāng, shuí néng bù guī shǒu?
世无辟寒香，谁能不龟手？
lín shè suǒ mǐ guī, qīn chóu wú yàng bù?
邻舍索米归，衾稠无恙不?
pín rén hán qiè gǔ, wú dì jiān wú zhuī.
贫人寒切骨，无地兼无锥。
ān zhī shuāng cǎi shèng, dàn xiě rù chūn yí.
安知双采胜，但写入春宜。
fàn fū bó kǒu shí, nài cǐ bù shòu hé?
贩夫博口食，奈此不售何?
wú shù wèi tí hào, rǔ jīn yī shēn duō.
无术慰啼号，汝今一身多。