mài sōng wēng
卖松翁

qióng shān lǎo sōng gàn bǎi chǐ, zòng yǒu ài zhě shì nán zhí.
穷山老松干百尺，纵有爱者势难值。
xiǎo sōng sǒng zhuó wèi jí zhàng, hé yì lěng luò shǒu yán shí.
小松耸擢未及丈，何亦冷落守岩石。
yóu lái shì yǎn xí fán chǐ, jìng shì yāo hóng yǔ làn bái.
由来世眼习繁侈，竞事妖红与烂白。
wǎng wǎng pò chǎn jù míng huì, wèi jiàn yǒu yī hào sōng pǐ.
往往破产聚名卉，未见有一号松癖。
chéng zhōng yǒu kè mài táo lǐ, měi jià gāo xià suí yì de.
城中有客卖桃李，美价高下随意得。
duō jiē bǐ sǒu hé wéi zhě, làng fù sōng běn qióng jiǔ mò.
咄嗟彼叟何为者，浪负松本穷九陌。
xíng qiú shàn jià wěn yù zào, lì chí hái lì zhū mén cè.
行求善价吻欲燥，力弛还立朱门侧。
guò zhī qiān bǎi jué yī gù, níng fù kěn xǔ yī qián zhí.
过之千百绝一顾，宁复肯许一钱直。
yīn shēng yóu dài jiàn fēng sè, yán sè shàng rǎn lán yān hēi.
音声犹带涧风涩，颜色尚染岚烟黑。
sōng cái suī liáng rén wèi jiàn, qí nài táo lǐ yǒu chūn sè.
松材虽良人未见，其奈桃李有春色。
jiē zāi zi jì xìn shū yǐ, qǐ yí jiān rù fāng fēi yù.
嗟哉子计信疏矣，岂宜肩入芳菲域。
sù péi jiù tǔ yǎng sōng gàn, dài dòng míng táng zhù dì zhái.
速培旧土养松干，待栋明堂柱帝宅。
yǔ yí sǒu fēi yù sōng zhě, wú nǎi jiǎo shì wèi suǒ tè.
予疑叟非鬻松者，无乃矫世为所特。
zhòng qū shí hǎo chěng nóng yàn, hé dú jié jié xuàn cūn bì.
众趋时好逞穠艳，何独孑孑衒皴碧。
qún xióng chí chěng shàng jué zhà, kē yǐ rén yì yóu liù guó.
群雄驰骋尚谲诈，轲以仁义游六国。
shí hū shì lǎo sì fēn jí, yù yǐ yuán dào pò qún huò.
时乎释老肆分籍，愈以原道破群惑。
sǒu hū sǒu hū yǔ ěr zhī, dú xíng jiǎo shì nán wéi lì.
叟乎叟乎予尔知，独行矫世难为力。