关于调笑的诗词(144首)
-
病眼昏如雾,变雨洒絜霖。
闻子畀过门,椎枕一声哭。
龙井张春筵,送客仰华屋。
长揖辞此世,云返下宫宿。 -
长松荫高原,虚亭写清泚。
重重夕阳山,忽堕清谈里。
吾生溪壑心,苦受尘氛累。
昔从笔墨间,涂抹聊尔耳。 -
江水何深深,青枫映云林。
衡门一杯酒,抱膝《梁父吟》。
君不见夷吾奋袂投南冠,故人荐引登君门。
扬眉吐论下荆楚,九合冠裳朝至尊。 -
抱璧置泥涂,皎然质不泯。
菖蒲九节花,虽死常流芬。
十三学裁衣,十六诵诗书。
十七妇道成,十八为君妻。 -
偶来辟彊园,游戏竹林下。
云物递清新,花水低相亚。
野树盖中庭,余阴荫比舍。
碍日构飞楹,攒云拱朱榭。 -
楚枫丹外客颿稀,水拍长天雁字垂。
乐事喜逢千日酒,凭高正在九秋时。
吴歈调笑歌杨叶,蛮鼓{左金右坚}闳引柘枝。
使骑相逢且留饮,行看卓马辔如丝。 -
方朔出世士,挥斥隘八极。
乃与优侏儒,饥饱同一食。
调笑刘天子,绐之聊一剧。
此意竟不传,无人子思侧。 -
池上春风动白苹,池边清浅见金鳞。
新波已纵游鱼乐,调笑江头结网人。 -
步出居庸关,水石响笙竽。
北风震土木,吹石走路衢。
蹀躞上谷马,调笑云中姝。
囊中何所有,亲笔注《阴符》。 -
调笑胡王坐玉鞍,蛇矛丈八跃如湍。
天子戎衣遥按剑,将军直为斩楼兰。 -
佳友。
金英辏。
陶令篱边常宿留。
秋风一夜摧枯朽。
独艳重阳时候。
剩收芳蕊浮卮酒。
荐酒先生眉寿。 -
清友。
群芳右。
万缟纷披兹独秀。
天寒月薄黄昏後。
缟袂亭亭招手。
故山千树连云岫。
借问如今安否。 -
翻翻绣袖上红茵。
舞姬犹是旧精神。
坐中莫怪无欢意,我与将军是故人。 -
声切。
恨难说。
千里潮平春浪阔。
梅风不解相思结。
忍送落花飞雪。
多才一去芳音绝。
更对珠帘新月。 -
调笑。
楚江渺。
粉面修眉花斗好。
擎荷折柳争相调。
惊起鸳鸯多少。
渔歌齐唱催残照。
一叶归舟轻小。 -
梦悄。
翠屏晓。
帐里薰炉残蜡照。
赏心乐事能多少。
忍听阳关声调。
明朝门外长安道。
怅望王孙芳草。 -
相慕。
酒家女。
巧笑明眸年十五。
当垆春永寻芳去。
门外落花飞絮。
银鞍白马金吾子。
多谢结裙情素。 -
双桨。
小舟荡。
唤取莫愁迎叠浪。
武陵豪客青楼上。
不道风高江广。
千金难买倾城样。
那听绕梁清唱。 -
含怨。
两颦浅。
羽髻云鬟低玉燕。
绿沈香底金鹅扇。
隐隐花枝轻颤。
当筵不放红云转。
正是玉壶春满。 -
归晚。
思何限。
玉坠金偏云鬓乱。
伤春谁作嬉游伴。
只有飞来花片。
几回愁映眉山远。
总被东风惊散。