关于冬季的诗词(10首)
-
浩汗霜风刮天地,温泉火井无生意。
泽国龙蛇冻不伸,南山瘦柏消残翠。 -
三冬季月景龙年,万乘观风出灞川。
遥看电跃龙为马,回瞩霜原玉作田。
鸾旂掣曳拂空回,羽骑骖驔蹑景来。
隐隐骊山云外耸,迢迢御帐日边开。
翠幕珠帏敞月营,金罍玉斝泛兰英。
岁岁年年常扈跸,长长久久乐升平。 -
秋径填黄叶,寒摧露草根。
猿声一叫断,客泪数重痕。 -
离乡积岁年,归路远依然。
夜火山头市,春江树杪船。
干戈愁鬓改,瘴疠喜家全。
何处营甘旨,潮涛浸薄田。 -
一片昆明石,千秋织女名。
见人虚脉脉,临水更盈盈。
苔作轻衣色,波为促杼声。
岸云连鬓湿,沙月对眉生。
有脸莲同笑,无心鸟不惊。
还如朝镜里,形影两分明。 -
满朝簪发半门生,又见新书甲乙名。
孤进自今开道路,至公依旧振寰瀛。
云飞太华清词著,花发长安白屋荣。
忝受恩光同上客,惟将报德是经营。 -
严冬季月,星回风厉。
享祀报功,方祚来岁。 -
严冬季月,星回风厉。
享祀报功,方祚来岁。 -
冬季裁量十四郎。
百端*瘁早粘床。
五藏受寒内结积,三焦发热外生疮。
一息不来四假*。
儿孙掇出卧丘荒。
七魄有缘归地府。
三魂无分上天 -
天子重英豪,文章教尔曹。
万般皆下品,惟有读书高。
少小须勤学,文章可立身。