关于鸡鸡的诗词(315首)
-
女曰鸡鸣,士曰昧旦。
子兴视夜,明星有烂。
将翱将翔,弋凫与雁。
弋言加之,与子宜之。 -
鸡既鸣矣,朝既盈矣。
匪鸡则鸣,苍蝇之声。
东方明矣,朝既昌矣。
匪东方则明,月出之光。
虫飞薨薨,甘与子同梦。
会且归矣,无庶予子憎。 -
去去边城骑,愁眠掩夜闺。
披衣窥落月,拭泪待鸣鸡。
不愤连年别,那堪长夜啼。
功成应自恨,早晚发辽西。 -
鸡初鸣,明星照东屋。
鸡再鸣,红霞生海腹。
百官待漏双阙前,圣人亦挂山龙服。
宝钗命妇灯下起, -
星稀月没上五更,胶胶角角鸡初鸣。
征人牵马出门立,辞妾欲向安西行。
再鸣引颈檐头下,月中角声催上马。 -
寒食东郊道,扬鞲竞出笼。
花冠初照日,芥羽正生风。
顾敌知心勇,先鸣觉气雄。
长翘频扫阵,利爪屡通中。
飞毛遍绿野,洒血渍芳丛。
虽然百战胜,会自不论功。 -
幸遇清明节,欣逢旧练人。
刻花争脸态,写月竞眉新。
晕罢空馀月,诗成并道春。
谁知怀玉者,含响未吟晨。 -
小奴缚鸡向市卖,鸡被缚急相喧争。
家中厌鸡食虫蚁,不知鸡卖还遭烹。
虫鸡于人何厚薄,我斥奴人解其缚。
鸡虫得失无了时,注目寒江倚山阁。 -
吾衰怯行迈,旅次展崩迫。
愈风传乌鸡,秋卵方漫吃。
自春生成者,随母向百翮。
驱趁制不禁,喧呼山腰宅。 -
斗鸡初赐锦,舞马既登床。
帘下宫人出,楼前御柳长。
仙游终一閟,女乐久无香。
寂寞骊山道,清秋草木黄。 -
斗鸡初赐锦,舞马既登床。
帘下宫人出,楼前御柳长。
仙游终一閟,女乐久无香。
寂寞骊山道,清秋草木黄。 -
纪德名标五,初鸣度必三。
殊方听有异,失次晓无惭。
问俗人情似,充庖尔辈堪。
气交亭育际,巫峡漏司南。 -
黯黯严城罢鼓鼙,数声相续出寒栖。
不嫌惊破纱窗梦,却恐为妖半夜啼。 -
黯黯严城罢鼓鼙,数声相续出寒栖。
不嫌惊破纱窗梦,却恐为妖半夜啼。 -
把菊叹将老,上楼悲未还。
短长新白发,重叠旧青山。
霜气清襟袖,琴声引醉颜。
竹林唯七友,何幸亦登攀。 -
胶胶司晨鸣,报尔东方旭。
无事恋君轩,今君重凫鹄。 -
鸡初鸣,明星照东屋;鸡再鸣,红霞生海腹。
百官待漏双阙前,圣人亦挂山龙服。
宝钗命妇灯下起,环珮玲珑晓光里。 -
软湿青黄状可猜,欲烹还唤木盘回。
烦君自入华阳洞,直割乖龙左耳来。 -
日日临池弄小雏,还思写论付官奴。
柳家新样元和脚,且尽姜芽敛手徒。 -
庐峰开石镜,人说舞山鸡。
物象纤无隐,禽情只自迷。
景当烟雾歇,心喜锦翎齐。
宛转乌呈彩,婆娑凤欲栖。
何言资羽族,在地得天倪。
应笑翰音者,终朝饮败醯。