关于逢春的诗词(56首)
-
病与穷阴退,春从血气生。
寒肤渐舒展,阳脉乍虚盈。
就日临阶坐,扶床履地行。
问人知面瘦,祝鸟愿身轻。 -
笺云:一岁正荣处,三春特盛时。
是花堪爱惜,况见好花枝。 -
春冰消尽草生齐,细雨香融紫陌泥。
花里小楼双燕入,柳边深巷一莺啼。
坐临南浦弹流水,步逐东风唱大堤。
还忆当年看花伴,锦衣骢马玉门西。 -
笺云:瓮头喷液处,盏面起花时。
有客来相访,通名曰伏羲。 -
笺云:阴阳初感处,天地未分时。
言语既难到,丹青何处施。 -
笺云:酒到醺酣处,花当烂漫时。
醺酣归酩酊,烂漫入离披。 -
小隐园中百本花,各随红紫发新芽。
东君见借阳和力,不减公侯富贵家。 -
笺云:风轻如笑处,露重似啼时。
只向笑啼处,浓香惹满衣。 -
笺云:白日偏催处,黄金欲尽时。
侈心都用了,始得一开眉。 -
笺云:群卉争妍处,奇花独异时,东君深意思,亦恐要人知。
-
随分亭栏亦弄妍,不妨闲停酒垆边。
夜簷静透花间月,昼户晴生竹外烟。
事到悟来全偶尔,天教闲去岂徒然。
壶中日月长多少,烂占风光十二年。 -
拜郎登省闼,奉使驰车乘。
遥瞻使者星,便是郎官应。
台妙时相许,皇华德弥称。
二陕听风谣,三秦望形胜。
此中暌益友,是日多诗兴。
寒尽岁阴催,春归物华证。 -
南楚春候早,余寒已滋荣。
土膏释原野,白蛰竞所营。
缀景未及郊,穑人先偶耕。
园林幽鸟啭,渚泽新泉清。 -
故人不见五春风,异地相逢岳影中。
旧业久抛耕钓侣,新闻多说战争功。
生民有恨将谁诉,花木无情只自红。
莫把少年愁过日,一尊须对夕阳空。 -
缭墙重院,时闻有、啼莺到。
绣被掩余寒,画幕明新晓。
朱槛连空阔,飞絮无多少。
径莎平,池水渺。 -
踏舞贪看赤脚娘。
送春春去莫悲伤。
飞花逐水归何处,落絮沾泥不解狂。
都是醉,任飞扬。
百年三万六千场。
使君亲按新歌舞,魂梦相逢笑楚襄。 -
漠漠春阴人似雾,那用绣帘垂。
不道持杯是阿谁。
须拚倒金罍。
人世浑如天上月,离合比盈亏。
冒雨须来带雨归。
神女解相随。 -
鲁云书瑞,周日迎长,晓占缇室飞灰。
玉勒朝天,千门禁钥齐开。
帘卷扇分雉尾,香风远、人到蓬莱。
霞觞满,□万年献祝,宫殿昭回。 -
老去无心,看尽青山,山前暮云。
问重来海燕,乌衣安在,乍归辽鹤,华表空存。
世路悠悠,风尘渺渺,白发相催乌兔频。
浮生事,算天涯海角,谁是闲人。 -
孔盖D74B旌,月佩云裳,人间女仙。
问韶光九十,何如今待,明朝最处,好是明年。
戏舞称觞,一堂家庆,眼见儿孙曾又玄。
奇绝处,看菱花白发,不改朱颜。