关于虞美人花的诗词(20首)
-
怨粉愁香绕砌多,大风一起奈卿何。
乌江夜雨天涯满,休向花前唱楚歌。 -
好景无穷巷,名园有异姿。
春今十分好,花又一番奇。
比目红绡结,双鱼碧玉枝。
孤窗还遣伴,空忆美人词。 -
花心苦被春摇荡。
粉艳娇相向。
隔帘微雨送幽香。
未羡寒梅,疏影月昏黄。
芳温一念何时忘。
笑了还惆怅。
无端开近宋东墙。
,真个晓人,情 -
春花秋月何时了?往事知多少。
小楼昨夜又东风,故国不堪回首月明中。
雕栏玉砌应犹在,只是朱颜改。
问君能有几多愁?恰似一江春水向东流。
(雕栏 通:阑) -
落花已作风前舞。
又送黄昏雨。
晓来庭院半残红。
惟有游丝千丈、罥晴空。
殷勤花下同携手。
更尽杯中酒。
美人不用敛蛾眉。
我亦多情无奈、酒阑时。 -
春情只到梨花薄,片片催零落。
夕阳何事近黄昏,不道人间犹有未招魂。
银笺别梦当时句,密绾同心苣。
为伊判作梦中人,索向画图清夜唤真真。 -
江头苦被梅花恼。
一夜霜须老。
谁将冰玉比精神。
除是凌风却月、见天真。
情高意远仍多思。
只有人相似。
满城桃李不能春。
独向雪花深处、露花身。 -
闭门日日听风雨。
不道春如许。
老来犹自爱看花。
及至看花双眼被愁遮。
杏花不改胭脂面。
愁里惊相见。
花枝犹可慰愁人。
只是**短鬓不禁 -
闭门日日听风雨。
不道春如许。
老来犹自爱看花。
及至看花双眼被愁遮。
杏花不改胭脂面。
愁里惊相见。
花枝犹可慰愁人。
只是**短鬓不禁 -
游人莫笑东园小。
莫问花多少。
一枝半朵恼人肠。
无限姿姿媚媚、倚斜阳。
二分春去知何处。
赖是无风雨。
更将绣幕密遮花。
任是东风急性、不由他。 -
数声微雨风惊晓,烛影欹残照。
客愁不奈五更寒。
明日梨花开尽、有谁看。
追寻犹记清明近。
为向花前问。
东风正使解欺侬。
不道花应有恨、也匆匆。 -
十年花底承朝露。
看到江南树。
洛阳城里又东风。
未必桃花得似、旧时红。
胭脂睡起春才好。
应恨人空老。
心情虽在只吟诗。
白发刘郎孤负、可怜枝。 -
一枝繁杏千红蕊。
醲笑东风里。
恰如歌院晓妆迟。
簇簇娇娆同步、出深闺。
风流莲幕莺花主。
持送花深处。
花多莫便著情偏。
一一淡匀深注、总堪怜。 -
飞花自有牵情处,不向枝边坠。
随风飘荡已堪愁,更伴东流流水、过秦楼。
楼中翠黛含春怨,闲倚阑干见。
远弹双泪惜香红,暗恨玉颜光景、与花同。 -
玉箫吹遍烟花路,小谢经年去。
更教谁画远山眉,又是陌头风细、恼人时。
时光不解年年好,叶上秋声早。
可怜蝴蝶易分飞,只有杏梁双燕、每来归。 -
雪花一尺江南北。
薪尽炊无粟。
老仙活国拭刀圭。
十万人家生意、与春回。
天公一笑酬阴德。
赐与长生籍。
今朝雪霁寿尊前。
看我双亲都是、地行仙。 -
鞓红干色无光霁。
须是鲜鲜翠。
翛然一点系裙腰。
不著人间金屋、恐难销。
英英肯似焉支贵。
漫脱红霞帔。
落时且勿涴尘泥。
留向天台洞口、泛吾诗。 -
酪浆冷浸金盘粉。
玉友浮新酝。
如君真是酒中仙。
一斗百篇、吟到小池莲。
清风拂拂来纨素。
独擅江南步。
红裙无用妒芳姿。
且把绿罗、争学画长眉。 -
妆浓未试芙蓉脸。
却扇凉犹浅。
粉轻红袅一生娇。
风外细香时伴、湿云飘。
双飞属玉来还去。
谁识幽闲趣。
莫教疏雨黄昏。
已是不禁秋色、怕销魂。 -
梅桃末利东篱菊。
著个瓶儿簇。
寻常四物不同时。
恰似西施二赵、太真妃。
从来李郭多投分。
伯仲俱清俊。
苍颜独我已成翁。
尚许掀髯一笑、对西风。