关于臼的诗词(12首)
-
洪涛白浪塞江津,处处邅回事事迍。
世上方为失途客,江头又作阻风人。
鱼虾遇雨腥盈鼻,蚊蚋和烟痒满身。
老大光阴能几日,等闲臼口坐经旬。 -
药臼空遗千载名,丹成人向九天行。
我来欲觅刀圭剂,只听寒泉佩玉声。 -
清泉一派水潺潺,石穴端然一臼安。
洗药炼丹仙已去,只留踪迹与人看。 -
岩中二子已飞仙,药臼丹炉尚俨然。
无奈故乡心正切,末由此地结清缘。 -
幽人耽茗饮,刳木事捣撞。
巧制合臼形,雅音侔柷椌。
灵室困亭午,松然明鼎窗。
呼奴碎圆月,搔首闻铮鏦。 -
焰白光寒泪亦收,臼灯十倍蜜灯休。
忘情也似诚斋叟,烧尽心时不泪流。 -
乌臼强知晓,譊譊鸣暗天。
我事不须早,援衾且复眠。
朝晖方聩聩,惨凛蔽清妍。
且复待午景,负此檐间暄。 -
鸟企蛇盘地半天,下窥千仞到浮烟。
因高回望沾恩处,认得梁州落日边。 -
月当分手夜,分外冷高秋。
虫响坐来歇,林风相与幽。
到家收晚稻,携子上湖舟。
莫恋衡门好,迟君上酒楼。 -
雨中深闭轿窗纱,惊见孤光射眼花。
一顾平湖山尽处,碧铜镜外走青蛇。 -
莫观于父子,天性有时移。
竟以妇为厉,空令传作诗。 -
贤矣两家臣,存孤极苦辛。
后来有曹马,亦是受遗人。