关于胤的诗词(8首)
-
圣哲承休运,伊夔列上台。
覃恩丹徼远,入贡素翚来。
北阙欣初见,南枝顾未回。
敛容残雪净,矫翼片云开。
驯扰将无惧,翻飞幸不猜。
甘从上林里,饮啄自徘徊。 -
谬持文柄得时贤,粉署清华次第迁。
昔岁策名皆健笔,今朝称职并同年。
各怀器业宁推让,俱上青霄肯后先。
何事老夫犹赋咏,欲将酬和永留传。 -
宦途最重是文衡,天与愚夫著盛名。
三主礼闱年八十,门生门下见门生。 -
风声吹竹健,凉气著身轻。
谁有闲心去,江边看水行。
村遥红树远,野阔白烟平。
试裂芭蕉片,题诗问竺卿。 -
西朝归去见高情,应恋香灯近圣明。
关令莫疑非马辩,道安还跨赤驴行。
充斋野店蔬无味,洒笠平原雪有声。
忍惜文章便闲得,看他趋竞取时名。 -
自昔殷代。
哲王迭有。
降及周成。
惟器是守。 -
君不见南州孺子辟不起,一朝徒步走千里。
英雄但可轻浮名,那可无心报知己。
张郎心事亦复然,絮酒持将哭泉里。
自言不受他人知,惟有汝阳王庶子。 -
襄武家风迥出群,奇才能武又能文。
剑锋足压三千士,笔陈还驱十万军。
银管绿沈新草檄,丹书卢矢旧铭勋。
临风自顾长缨在,醉袂苍茫欲赠君。