关于端午的诗词(472首)
-
午节由来重,今符火德昌。
炎图常有赫,圣寿共无疆。 -
漱齿汲寒井,理发趁凉风。
先生畏暑晨起,笑语听儿童。
说道今年重午,节物随宜稍具,还与去年同。
己喜酒尊冽,更觉*盘丰。 -
金碧丛中翠艾垂。
正当午日一朝时。
君王自进长生缕,细剪菖蒲泛玉卮。 -
杨柳绿含滋,雕弓纵射时。
向风飞白羽,和露折青丝。
辇路晴光动,旌门午漏迟。
营前挝鼓急,捷报万人知。 -
一点瓜香破醉眠,误他酒客枉流涎。
如何滴露牛心李,化作垂头玉井莲。
初喜晓光将莞尔,竟羞午影不嫣然。
忽看吐下金樱核,蔌蔌声乾暮叶边。 -
五月五日午,薰风自南至。
试为问大钧,举杯三酹地。
田文当日生,屈原当日死。
生为薛城君,死作汨罗鬼。 -
宝典标灵日,明离正午方。
五行当火德,万寿续天长。 -
午位星杓正,人间令节同。
四时和玉烛,万物被薰风。 -
覆槛午阴黄鸟啭,烘帘晓日绛榴繁。
天子彩缕争新巧,共续千龄奉至尊。 -
午位符炎德,真人感赤精。
诞弥佳节近,四海祝长生。 -
再兴炎祚抚华戎,成就南讹长养功。
仁似薰风来不断,寿如午景恰当中。 -
午节人传百药良,三千玉女斗群芳。
销忧萱草名空美,长乐宫中乐更长。 -
槛有榴花沼有莲,瑶池欢宴晚凉天。
一年一度为重午,此去应须过万年。 -
薰殿午风清,金盘满贮冰。
愿言均此施,四海涤烦蒸。 -
人生逾四十,朝日已过午。
一违少壮乐,日迫老病苦。
丹心变为灰,白发粲可数。
惟当理锄櫌,教子蓺稷黍。 -
御柳重重午影圆,薰风时泛舜琴弦。
六宫竞进长生缕,天子垂衣一万年。 -
几年退乐紫房居,天下犹传还政书。
玉案焚香读黄老,人间宫殿午阴初。 -
绿艾初垂户,青菰已剑觞。
人归宫殿午,偏觉昼阴长。 -
后苑寻青趁午前,归来竞斗玉兰边。
袖中独有香芸草,留与君王辟蠹编。 -
辟兵龙印篆神经,系臂香萦绣色轻。
自有微凉生玉宇,池光静照午阴清。