关于病的诗词(1847首)
-
一病辄经旬,几病能不死。
诚知迫颓年,暂健亦自喜。
半窗风竹影,晴景极清美。
读书虽益嬾,尚可日百纸。
引镜整角巾,病思真一洗。
悠然度朝晡,万事如覆水。 -
老人摧颓绝造请,门设常关草生径。
一年三百六十日,三百五十九日病。
一日不病出忘归,绕村处处扣柴扉。
水东溪友新酒熟,舍北园公菰菜肥。
平生养气心不动,黜陟虽闻了如梦。
从今病愈即相寻,共听糟床滴春瓮。 -
千秋桥畔桑麻村,槐阴覆砌绿映门。
关门谁觅病居士,掩书不读愔不言。
明窗养石作幽伴,苍骨孤瘦栖秋痕。
潇湘洞庭入眼界,念随鱼鸟芦花根。 -
病作日短至,病消秋气初。
山深足氛瘴,俗俭少肴蔬。
药乱曾何补,心安当自除。
朝廷闵流落,已是脱迁居。 -
去年秋冬交,白昼雷虺虺。
隆冬忽暝燠,青红开百卉。
雨泽不时下,快雪倾复霁。
井泉傍射鲋,涧水通一遂。 -
病目须饮酒,饮酒调微疴。
气血郁不舒,赖此酒力和。
所以雷公方,制药用酒多。
活血必酒洗,散郁须酒磨。 -
时情逐势饵边鱼,贫病由来俗易疏。
何事太丘直有道,炎天问病到贫居。 -
满山桃李闹红霞,曾约香山白鹿车。
堪笑东风欺病客,搀先且到别人家。 -
小池玉尺跃清波,病不开尊奈尔何。
更倩棠漪吹柳岸,为君粘发醉颜酡。 -
贫与病相约,贫来病亦来。
有僧时馈药,无鬼敢输财。
酒债偿仍欠,医书阖又开。
安贫吾自爱,且遣病魔回。 -
杜宇啼时多是雨,酴醾开后便无春。
惜花底学千金子,对酒还思两玉人。
良药草中闲长叶,幽禽花里巧藏身。
青山百里通来往,衰病保曾厌客频。 -
多忘昏昏久废书,闲来石上采菖蒲。
瘦鞭走石蛟龙窟,细叶穿苔虎豹须。
阴洞容光明复晦,乳泉盈坎润难枯。
试拈九节风前嗅,已觉登仙不用扶。 -
一兴微尘念,横有朝露身。
如是睹阴界,何方置我人。
碍有固为主,趣空宁舍宾。
洗心讵悬解,悟道正迷津。 -
榜舟南山下,上上不得返。
幽事随去多,孰能量近远。
阴沈过连树,藏昂抵横坂。
石粗肆磨砺,波恶厌牵挽。 -
主人夜呻吟,皆入妻子心。
客子昼呻吟,徒为虫鸟音。
妻子手中病,愁思不复深。
僮仆手中病,忧危独难任。 -
秋亭病客眠,庭树满枝蝉。
凉风绕砌起,斜影入床前。
梨晚渐红坠,菊寒无黄鲜。
倦游寂寞日,感叹蹉跎年。 -
自古谁不死,不复记其名。
今年京城内,死者老少并。
独孤才四十,仕宦方荣荣。
李三三十九,登朝有清声。 -
病与穷阴退,春从血气生。
寒肤渐舒展,阳脉乍虚盈。
就日临阶坐,扶床履地行。
问人知面瘦,祝鸟愿身轻。 -
伏枕君寂寂,折腰我营营。
所嗟经时别,相去一宿程。
携手昨何时,昆明春水平。
离郡来几日,太白夏云生。 -
岂料吾方病,翻悲汝不全。
卧惊从枕上,扶哭就灯前。
有女诚为累,无儿岂免怜。
病来才十日,养得已三年。