关于琅琊的诗词(38首)
-
山中琉璃境,物外琅琊溪。
房廊逐岩壑,道路随高低。
碧濑漱白石,翠烟含青蜺.客来暂游践,意欲忘簪珪。
树杪灯火夕,云端钟梵齐。
时同虽可仰,迹异难相携。
唯当清宵梦,仿佛愿攀跻。 -
琅琊山色最清雄。
心赏待衰翁。
路转峰回如画,新亭半湿青红。
风流宾从,清闲岁月,且共从容。
莫笑尊前老大,犹堪管领春风。 -
鲁酒犹堪醉,琅琊奈可栖。
荒村花不笑,残日树含凄。
城郭黄沙外,人家古西墓。
唯余霜月夜,乌似白门啼。 -
空山雪消溪水涨,游客渡溪横古槎。
不知溪源来远近,但见流出山中花。 -
我坐许昌尘土中,山翠泉声违眼耳。
公虽被谪守滁阳,日少郡事穷山水。
东南有风西北来,忽得书诗连数纸。
并寄阳冰古篆字,字形矫矫龙蛇起。 -
枯藤垂溪水已消,溪水溅溅石间乱。
潭静鸟呼人渡时,鸟惊人语来还散。 -
琅琊名父子,少孤起徒步。
贽谒桑魏公,藻监非易与。
抚顶久叹惜,王杨许为伍。
诸侯取为官,佐幕大名府。 -
阳冰绝艺天下称,琅琊石篆新有名。
初留泉涯俗谁顾,一日贵重繇先生。
古今书法不可数,犹有字本存于经。
我于八体未曾学,虽得此字宁能评。 -
尧没三千岁,青松古庙存。
送行奠桂酒,拜舞清心魂。
日色促归人,连歌倒芳樽。
马嘶俱醉起,分手更何言。 -
白云埋大壑,阴崖滴夜泉。
应居西石室,月照山苍然。 -
屡访尘外迹,未穷幽赏情。
高秋天景远,始见山水清。
上陟岩殿憩,暮看云壑平。
苍茫寒色起,迢递晚钟鸣。
意有清夜恋,身为符守婴。
悟言缁衣子,萧洒中林行。 -
受命恤人隐,兹游久未遑。
鸣驺响幽涧,前旌耀崇冈。
青冥台砌寒,绿缛草木香。
填壑跻花界,叠石构云房。 -
石门有雪无行迹,松壑凝烟满众香。
馀食施庭寒鸟下,破衣挂树老僧亡。 -
适从郡邑喧,又兹三伏热。
山中清景多,石罅寒泉洁。
花香天界事,松竹人间别。
殿分岚岭明,磴临悬壑绝。 -
山城小阁临青嶂,红树莲宫接薜萝。
斜日半岩开古殿,野烟浮水掩轻波。
菊迎秋节西风急,雁引砧声北思多。
深夜独吟还不寐,坐看凝露满庭莎。 -
山城小阁临青嶂,红树莲宫接薜萝。
斜日半岩开古殿,野烟浮水掩轻波。
菊迎秋节西风急,雁引砧声北思多。
深夜独吟还不寐,坐看凝露满庭莎。 -
异术闲和合圣明,湖光浩气共澄清。
郭中云吐啼猿寺,山上花藏调角城。
香起荷湾停棹饮,丝垂柳陌约鞭行。 -
东山看西水,水流磐石间。
公死姥更嫁,孤儿甚可怜。 -
新买五尺刀,悬著中梁柱。
一日三摩挲,剧于十五女。 -
踏石披云一迳通,翠微环合见禅宫。
峰峦郁密泉声上,楼殿参差树色中。
午夜千溪分水月,清秋十里韵松风。
平生久得名山约,吟赏今才信宿同。