关于王郎的诗词(230首)
-
爱君新买街西宅,客到如游鄠杜间。
雨后退朝贪种树,申时出省趁看山。
门前巷陌三条近,墙内池亭万境闲。
见拟移居作邻里,不论时节请开关。 -
莲华峰下郡斋前,绕砌穿池贮瀑泉。
君到亦应闲不得,主人草圣复诗仙。 -
葩叠萼相重,烧栏复照空。
妍姿朝景里,醉艳晚烟中。
乍怪霞临砌,还疑烛出笼。
绕行惊地赤,移坐觉衣红。 -
双凤衔书次第飞,玉皇催促列仙归。
云开日月临青琐,风卷烟霞上紫微。
莲影一时空俭府,兰香同处扑尧衣。
此生长扫朱门者,每向人间梦粉闱。 -
惜别远相送,却成惆怅多。
独归回首处,争那暮山何。 -
文章太守,问何事、犹带天庭黄色。
上界一时官府足,聊下神仙宫阙。
剖竹新游,握兰旧梦,此意谁人识。
千军笔阵,争先曾夺矛槊。 -
倏忽三载别,故园春又残。
因风数问信,见月每凭阑。
野服从相笑,尘冠未许弹。
惟余千里梦,夜夜绕长安。 -
其韵并寄茶二十一片折杨新曲万人趋,独和先生于蒍于。
但信椟藏终自售,岂知碗脱本无橅。
朅従冰叟来游宦,肯伴?翟仙亦号儒。
棠棣并为天下士,芙蓉曾到海边郛。 -
吴兴六月水泉温,千顷荷花聚暗蚊。
此井独能深一丈,源龙如故亦如君。 -
持归汉省青绫被,去看吴都白马潮。
叠鼓渡江寒浪伏,鸣铙入境野云飘。
鱼穿杨柳夸鲜脍,人采芙蓉学细腰。
家有二槐为太守,弟兄谁似李文饶。 -
近年好花人轻之,东君恶怒人不知。
直与增价一百倍,满洛城春都买归。
一株二十有四枝,枝枝皆有倾城姿。
又恐冷地狂风吹,盛时都与籍入诗。 -
车从赏春来北京,耿君先期已驰情。
此时殒霜奈何重,今岁花开徒有声。
既辱佳章仍坠刺,宁无累句代通名。
天之材美应自惜,料得不为时虚生。 -
早得名师友,渊源正不他。
持身庄以重,接物简而和。
游夏文章学,求由政事科。
朝闻今可矣,为恨复云何。 -
剖竹毗陵郡,乘轺古赵城。
活民均惠泽,报主一忠诚。
强御敛踪伏,奸欺束手清。
至今诵遗爱,何日可忘情。 -
暮景孤高节,岩岩挺岁寒。
松姿标雪岭,玉质照冰盘。
一介应无取,纤毫不可干。
老成视前辈,宜作典刑看。 -
韦门旌旧德,班氏业前书。
谪去因丞相,归来为婕妤。
周原乌相冢,越岭雁随车。
冥漠辞昭代,空怜赋子虚。 -
金天方肃杀,白露始专征。
王师非乐战,之子慎佳兵。
海气侵南部,边风扫北平。
莫卖卢龙塞,归邀麟阁名。 -
暮归泉壤隔,朝发城池恋。
汉畤结愁阴,秦陵下悲霰。
駸駸百驷驰,悯悯群龙饯。
石马徒自施,玉人终不见。 -
摇落淮南叶,秋风想越吟。
邹枚入梁苑,逸少在山阴。
老鹤无衰貌,寒松有本心。
圣朝难税驾,惆怅白云深。 -
上国山河列,贤王邸第开。
故人分职去,潘令宠行来。
冠盖趋梁苑,江湘失楚材。
豫愁轩骑动,宾客散池台。