关于熙然的诗词(237首)
-
我识阳华六十年,当时面目故依然。
清泉白石都无恙,华发苍颜只自怜。 -
月色半古寺,虫声杂疏钟。
江城缭山色,星斗摇空蒙。
徐行不自觉,徙倚树影中。
忽然变烟雨,江上东南风。 -
平分浙江流,东境浮海角。
其民仰鱼盐,久已困征榷。
麦禾与桑麻,耕锄到墝埆。
往岁比不登,场圃几濯濯。 -
昔我北游月在衤昔,兼旬犯雪度雄霸。
千里万里皆瑶琨,高迷丘垤低迷罅。
朔风烈烈尘不惊,中野萧条但桑柘。
仆夫股栗面削瓜,身上破褐才掩髂。 -
郭纯永嘉人,善画自畴昔。
兴来展豪素,满眼绚金碧。
永乐年中独擅场,拜官得在内作坊。
时时承诏恣点染,九重出入生辉光。 -
目尽孤鸿落照边,遥知风雨不同川。
此间有句无人见,送与襄阳孟浩然。
木落骚人已怨秋,不堪平远发诗愁。
要看万壑争流处,他日终烦顾虎头。 -
昔饮雩泉别常山,天寒岁在龙蛇间。
山中儿童拍手笑,问我西去何当还。
十年不赴竹马约,扁舟独与渔蓑闲。
重来父老喜我在,扶挈老幼相遮攀。 -
胜峰高哉摩紫青,白鹿导我登化城。
住山大士喜客至,兜罗布界缤相迎。
圆景明晖倚云立,艴如七宝庄严成。
一光未定一光发,中有墨像随心生。 -
鱼村橘市楚江边,人外秋原雨外川。
遣骑竹边邀短艇,天涯暮色已苍然。 -
夫子在川上,悠然叹所逝。
见逝不见水,身与水不二。
天维及地轴,去矣不可制。
日月徒劳劳,出入丈赤地。 -
洞洞之室或者穿,岩岩之墙或者缘。
墙缘室穿来何哉,中有玉万黄金千。
金玉固非盗所有,盗者或得之伺候。
得金买衣出人前,意气遂若富者然。 -
渔村半落楚江边,林外秋原雨外天。
谁倚竹楼邀大艑,天涯暮色已苍然。 -
乱山无尽水无边,田舍渔家共一川。
行篇江南识天巧,临窗开卷两茫然。 -
乱山无尽水无边,田舍渔家共一川。
行遍江南识天巧,临窗开卷两茫然。
断云斜日不胜秋,付与骚人满目愁。
父老如今亦才思,一蓑风雨钓槎头。 -
懒忆盱江钓绿波,春风跃马望洮河。
平生富贵来虽缓,一日功名得便多。
城上陇云飘汉角,楼头关月惨羌歌。
剩裨儒帅开边策,大有燕然石可磨。 -
下马步深径,洗盏酌寒泉。
念不践此境,于今复三年。
人事苦多变,泉色故依然。
缅怀德人游,物物生春妍。 -
前村后村桃李空,牡丹酴醾当春风。
令君无暇问许事,亲率僚吏行劭农。
清晨小队东郊出,宿雨初开泥尚湿。
白头扶杖稚子旁,不待符移自相集。 -
一朵乌云起天末,倏忽长驱半天阔。
云头到处急雨来。
雨脚错落飞河魁。
吹以南箕更豪横,打窗喷壁催吟咏。 -
棠湖有病客,破鼎支药糜。
青阳动新晴,兀兀厌坐驰。
静闻箫鼓闹,翠幰行春堤。
柔风吹帘旌,杲日浮屏缇。 -
共携社瓮上春台,踏破缘云一径苔。
岁月略如飞鸟过,宾朋不为看花来。
霜前老翠依然在,眼底凡红不用开。
未害悭风相料理,放迟归与月徘徊。