关于沧的诗词(153首)
-
春芳如丽人,骄色不肯除。
秋芳如高士,一味甘恬虚。
我闼本洞然,香负来虚徐。
滋兰露承掌,延桂月满裾。 -
卉木萋萋二月寒,杏垂红雨涕浪浪。
无司花女太幽绝,有索酒郎多醉狂。
弄影莫陪张子野,断肠空忆贺横塘。
春来亦欲寻诗社,却怕诗工与道妨。 -
帝恐嘉花不易成,好风迟日故来承。
繁红错眩渔人眼,不识沧江有武陵。 -
维摩老子菌生庵,门外沧江绿正涵。
夜雨村村拆花柳,春风日日长桑蚕。
晚妆才记海棠睡,朝色俄看禁药酣。
造化新功镇如此,抚诗往往发余惭。 -
夏畦初雨桔槔閒,读易幽人昼掩关。
厚筑根基文考室,不辞卷撮要为山。
剩栽晚岁松筠友,长伴沧江冰雪颜。
门外斜阳迷客路,屋中行李去家还。 -
解后沧江半日閒,一川风物闯柴关。
正从逝处识流水,更向静时观远山。
有咏皆春谁与点,无时不学子睎颜。
相逢一笑忘言处,月堕波心不记还。 -
雅志厌闤阓,考盘乐郊墟。
言归憩桑梓,不惮躬拮据。
岁晚此棲宿,佳气郁扶舆。
淫雨度阳节,晴云吐月梳。 -
风露澹秋容,汀洲肃秋气。
吾庐倚高寒,游目周品彙。
既空买山资,恨欠除堂费。
醪觞漾篱菊,浅酌殊有味。 -
自得沧江胜,归来伴鹤龟。
晚年尤好易,暇日且论诗。
欲问更生佛,非关二竖医。
诸生毋试袂,公训有余师。 -
沧洲荷盖已先枯,嫩处犹堪酌酒壶。
小舫共游期到晓,夜深尚可觅寒鲈。 -
平生不到沧渔溪,邂逅相逢如有约。
远观已得环岫奇,俯瞰未识游鱼乐。
倚栏初试一铢饵,便有纖鳞最先觉。
须臾蚁杂复蜂屯,短鬣轻鬐恣腾跃。 -
归老园林事已休,无端淮水作鸿沟。
堂堂百战平戎手,肯向沧浪把钓钩。 -
平陆人烟险,渔舟家口肥。
青天围篛笠,白雨澣蓑衣。
静钓鸥分石,寒归雪满扉。
磻溪有恨事,严濑本忘机。 -
出门犹未识沧浪,胜日能销一咏觞。
绿障千峦森羽戟,翠绡十顷颭池塘。
清谈杖履穷幽径,归路篮舆带夕阳。
岂是此缨无地濯,可怜长说簿忆忙。 -
湘江之水青悠悠,沧江宛在江中流。
猗兰青青结幽思,杜若纷纷生远愁。
前湾瞥见一渔艇,何处飞来双白鸥。
帝子不归烟雨暮,参差吹断楚天秋。 -
紫陌追随日,青门相见时。
宦游从此去,离别几年期。
芳桂尊中酒,幽兰下调词。
他乡有明月,千里照相思。 -
金陵劳劳送客堂,蔓草离离生道傍。
古情不尽东流水,此地悲风愁白杨。
我乘素舸同康乐,朗咏清川飞夜霜。
昔闻牛渚吟五章,今来何谢袁家郎。
苦竹寒声动秋月,独宿空帘归梦长。 -
高文会隋季,提剑徇天意。
扶持万代人,步骤三皇地。
圣云继之神,神仍用文治。
德泽酌生灵,沉酣薰骨髓。 -
高文会隋季,提剑徇天意。
扶持万代人,步骤三皇地。
圣云继之神,神仍用文治。
德泽酌生灵,沉酣薰骨髓。 -
风色忽西转,坐为千里分。
高帆背楚落,寒日逆淮曛。
断烧缘乔木,盘雕隐片云。
乡关百战地,归去始休军。