关于汴京的诗词(51首)
-
辇毂繁华事可伤,师师垂老过湖湘。
缕衣檀板无颜色,一曲当时动帝王。 -
中山孺子倚新妆,郑女燕姬独擅场。
齐唱宪王春乐府,金梁桥外月如霜。 -
凝碧旧池头,一听管弦凄切。
多少梨园声在,总不堪华发。
杏花无处避春愁,也傍野烟发。
惟有御沟声断,似知人呜咽。 -
内苑珍林蔚绛霄,围城不复禁刍荛。
舳舻岁岁衔清汴,才足都人几炬烧。 -
内苑珍林蔚绛霄,围城不复禁刍荛。
舳舻岁岁衔清汴,才足都人几炬烧。 -
暂时莫荡出燕然。
冰柱冻层檐。
时节马蹄归路,杨花乱扑征鞯。
如今归去,银铛宜见,七宝床边。
待得退朝花底,家人争卷珠帘。 -
蕊珠仙驭远,横羽葆、簇霓旌。
甚鸾月流辉,凤云布彩,翠绕蓬瀛。
舞衣怯环佩冷,问梨园、几度沸歌声。
梦里芝田八骏,禁中花漏三更。 -
辇毂繁华事可伤,师师重老过湖湘。
缕衣檀板无颜色,一曲当时动帝王。 -
神霄宫殿五云间,羽服黄冠缀晓班。
诏许群臣亲受籙,步虚声裹认龙颜。 -
宫娃控马紫茸袍,笑捻金丸弹翠毛。
凤辇北游今未返,蓬蓬艮岳内中高。 -
玉玺相传舜如尧,壶春堂上独逍遥。
唐虞盛事今寥落,尽卷清风入圣朝。 -
空嗟覆鼎误前朝,骨朽人间骂未销。
夜月池台王傅宅,春风杨柳太师桥。 -
御路丹花映绿槐,瞳瞳日照五门开。
五皇欲与民同乐,不惜千金筑露台。 -
圣君尝胆愤艰难,双跸无因日问安。
汉节凋零胡地阔,北州何处是通汗。 -
沧海成田艮岳荒,谁能行役不彷徨。
青城北狩隔万里,花石南来宝几纲。
土暗尘昏天水碧,风轻雨过女真黄。
无人可语宣和事,九些陈留酹一觞。 -
薄妆自叙老深宫,一曲悲歌听不终。
黑发尚沾梁苑雪,素衣还带上林风。
残春柳叶萧条绿,破国桃花冷落红。
收拾琵琶蹙眉黛,教人同在泪痕中。 -
蛇豕腥膻经几年,故都宫阙尚巍然。
八陵苍莽知何地,九庙英灵如在天。
重整六军严宿卫,旋兴百堵慰氓编。
微臣董役惭无补,拟绘新图献榻前。 -
东出榛莽间,宫城何窈窕。
悲凉金故都,秋日荒台沼。
浮屠出苑边,上跨清虚表。
琉璃半莓苔,五色犹皎皎。 -
帝城王气杂妖氛,胡虏何知屡易君。
犹有太平遗老在,时时洒泪向南云。 -
玉玺相传舜如尧,壶春堂上独逍遥。
唐虞盛事今寥落,尽卷清风入圣朝。