关于森的诗词(35首)
-
万象森森天漠漠。
吹彻残更,声咽梅花角。
窗外月明无处着。
暗萤沾露随风落。
梦里诗成浑忘却。
起傍屏山,凉透纱帱薄。
静里悠然心自乐。 -
万象森森天漠漠。
吹彻残更,声咽梅花角。
窗外月明无处着。
暗萤沾露随风落。
梦里诗成浑忘却。
起傍屏山,凉透纱帱薄。
静里悠然心自乐。 -
石蜜化螺甲,榠樝煮水沈。
博山孤烟起,对此作森森。 -
公材如武库,剑槊方森森。
亦复擅风流,坐继正始音。 -
避事长卿志,闲居郎将流。
无心婴外物,有兴为高秋。
僦舍馀三亩,畸人代一邱。
园空树色至,日淡暝烟浮。 -
险心游万仞,躁欲生五兵。
隐几香一炷,露台湛空明。 -
昼食鸟窥台,宴坐日过砌。
俗氛无因来,烟霏作舆卫。 -
轮囷香事已,郁郁著书画。
谁能入吾室,脱汝世俗械。 -
贾侯怀六韬,家有十二戟。
天资喜文事,如我有香癖。 -
林花飞片片,香归衔泥燕。
闭合和春风,还寻蔚宗传。