关于明德的诗词(102首)
-
元尊九德,佐尧光宅。
烈祖太宗,方周作伯。
响怀霜露,乐变金石。
白云清风,仿佛来格。 -
四时有典,百事来祭。
尊祖奉宗,严禋大帝。
礼先苍璧,奠备黝制。
于万期年,熙成帝系。 -
盛牲实俎,涓选休成。
鼎煁阳燧,玉盥阴精。
有飶嘉豆,既和大羹。
侑以清乐,细齐人情。 -
清庙奕奕,和乐雍雍。
器尊牺象,礼属宗公。
白水方祼,黄流在中。
谟明之德,万古清风。 -
閟宫静谧,合乐周张。
泰尊始献,百末重觞。
震澹存诚,庶几迪尝。
遥源之祚,天汉灵长。 -
惟清惟肃,靡闻靡见。
举备九成,俯终三献。
庆彰曼寿,胙撤嘉荐。
瘗玉埋牲,礼神斯遍。 -
元精回复,灵贶繁滋。
风洒兰路,云摇桂旗。
高丘缅邈,凉部逶迟。
瞻望靡及,缠绵永思。 -
萧关新复旧山川,古戍秦原景象鲜。
戎虏乞降归惠化,皇威渐被慑腥膻。
穹庐远戍烟尘灭,神武光扬竹帛传。
左衽尽知歌帝泽,从兹不更备三边。 -
棹返霅溪云,仍参旧使君。
州传多古迹,县记是新文。
水栅横舟闭,湖田立木分。
但如诗思苦,为政即超群。 -
寸发如霜袒右肩,倚肩筇竹貌怡然。
悬灯深屋夜分坐,移榻向阳斋后眠。
刮膜且扬三毒论,摄心徐指二宗禅。
清凉药分能知味,各自胸中有醴泉。 -
渥洼步数太阿姿,争遣王侯不奉知。
花作城池入官处,锦随刀尺少年时。
两衙断狱兼留客,三考论功合树碑。
须信隔帘看刺史,锦章朱绂已葳蕤。 -
八使慎求能,东人独荐君。
身犹千里限,名已九霄闻。
远路翻喜别,离言暂惜分。
凤门多士会,拥佩入卿云。 -
闲路踏花来,闲逐清和去。
来去虽然总是闲,有多少伤心处。
红碧好池塘,朱绿深庭户。
随分山歌社舞中,且乐陶陶趣。 -
大溪面。
遥望绣羽冲烟,锦梭飞练。
桃花三十六陂,鲛宫睡起,娇雷乍转。
去如箭。 -
思生晚眺,岸乌纱平步,春云层绿。
罨画屏风开四面,各样莺花结束。
寒欲残时,香无著处,千树风前玉。
游蜂飞过,隔墙疑是金谷。 -
谁打玉川门,白娟斜封团月。
晴日小窗活火,响一壶春雪。
可怜桑一生颠,文字更清绝。
直拟驾风归去,把三山登彻。 -
怜君千里别,新马黑貂裘。
白首辞乡泪,黄云入塞愁。
月明沙碛夜,霜落雁门秋。
去去燕然上,功名会见收。 -
门无车马喧,迳有松菊阴。
前窗面清泚,后户依嵚岑。
就使世俗工,犹足写幽深。
况今令尹贤,洞照先哲心。 -
二月郊原草树平,水边重赋丽人行。
逃禅有地诗称社,负郭无田笔代耕。
波暖镜花含笑态,林喧簧鸟窃脂声。
相逢园客忘机事,转洽年来抱瓮情。 -
寺门高敞接层山,殿角低垂瞰碧湾。
凉意自生只树底,尘心先堕翠微间。
风摇朱实僧前落,路绕苍崖鸟外攀。
云榻放参仍假卧,暮天凉月未能还。