关于昂的诗词(66首)
-
瑶草寒不死,移植沧江滨。
东风洒雨露,会入天地春。
予若洞庭叶,随波送逐臣。
思归未可得,书此谢情人。 -
人谓先生老,诗坛近一昂。
共知文力健,何有鬓毛霜。
自料才非敌,从今气减狂。
同宗有徐谢,我亦漫窥墙。 -
曾是碧澜堂上月,独临苕水照王孙。
-
白筼明春雪,清尊注晚霞。
客行天共远,人醉月初斜。
武岫神仙宅,珠林处士家。
东归三十里,好为寄梅花。 -
三髻轩昂,一般仙格。
宜乎花戴青黄白。
这些道意少人知,马风再遇亲传得。
欲要修持,须依法则。
日来月往通关脉。
烹铅炼汞结金丹,功成 -
昂簪策杖,赏月披风信途然。
抱一冲和,养刀圭汞铅。
金精木液润华田。
密固三灵归火府,五云覆地,光彻梵天。 -
赵子奇才似天马,顷刻飞龙生笔下。
画成抚卷复长歌,坐客喧喧不停写。
蹄势经鞭秋跌荡,鬃毛出跣风萧洒。
似嫌文绣减天真,尽脱鞍鞯辔轻把。 -
五季乾坤混为一,艰难得之容易失。
一拳槌碎四百州,新法宰相王安石。
二苏中尤恶大苏,周二程张俱不识。
绍圣奸臣讲绍述,元佑诸贤纷窜斥。 -
入卫期之子,吁嗟不少留。
情人去何处,淇水日悠悠。
恒碣青云断,衡漳白露秋。
知君心许国,不是爱封侯。 -
惸惸孤形影,悄悄独游心。
以此从王事,常与子同衾。
别离三河间,征战二庭深。
胡天夜雨霜,胡雁晨南翔。 -
高燕飞何捷,啄害恣群雏。
人岂玩其暴,华轩容尔居。
强欺自天禀,刚吐信吾徒。
乃知不平者,矫世道终孤。 -
丑妇竞簪花,花多映愈丑。
邻女恃其姿,掇之不盈手。
量已苟自私,招损乃谁咎。
宠禄既非安,于吾竟何有。 -
有一鸟雏,凌寒独宿。
若逢云雨,两两相逐。 -
新篁依约佩初摇。
老石润山腰。
逸人未必犹酣酒,正溪头、风雨潇潇。
砺齿犹随市隐,虚心肯受春招。 -
云涛白凤贺瑶池。
仗葳蕤。
路芳菲。
十月温汤,赐浴卸罗衣。 -
又送鹏程轩翥,几看驹隙推移。
多端时事只天知。
不饮沉忧如醉。
白首已甘蓬艾,苍生正倚丞疑。
楚台风转一帆吹。
朝列问君来未。 -
粉省星郎蹋晓班,暂随使传走日间。
荆州利得羽凿齿,江左今称庾子山。
君意颇为蒪菜喜,人情争羡锦衣还。
但怜老病匆匆别,白发如何更可删。 -
想桐君山水,正睡雨,听淋浪。
记短棹曾经,烟村晚渡,石磴飞梁。
无端故人书尺,便梦中、颠倒我衣裳。
此去钓台多少,小山丛桂秋香。 -
西风曾放蓝溪棹,月冷玉壶秋。
粼粼浅水,丝丝老柳,点点盟鸥。
翰林新画,云山古色,老我清愁。
淡烟浑似,以高祠下,七里滩头。 -
汉宫日暮风雷远,南国秋深水殿寒。
留得一枝烟雨里,又随人去报平安。