关于无极的诗词(22首)
-
无极世缘如嚼蜡,人言当住夜摩天。
此郎久学无生忍,此事吾知否不然。 -
青堂帐下白题歌,王师城外横天戈。
白首国母契丹女,泣问王师来谓何。
将军突骑擅府库,羌儿逃死独峰驼。
军中即日拜太守,兜鍪未脱群冠峨。 -
山阴千载人,挥洒照八极。
只今定武刻,犹带龙虎笔。
单侯出机杼,岂自剑舞得。
馀波人竹石,绝叹咄咄逼。 -
徂岁若飞羽,去矣不可招。
谅积寒暑多,我发觉翛翛。
是身一枯木,引忧自焚烧。
河山再游宦,乡国梦魂劳。 -
不应无手是无拳,且看毛端现四天。
似向吾家得消息,鼓山余响尚轰然。 -
英英白龙孙,眉目古人气。
拮据营数椽,下帘草生砌。
文章作迳庭,功用见造次。
无庸垂罄嗟,遗安鹿门意。 -
诗人辛国士,句法似阿驹。
别墅沧浪曲,绿阴禽鸟呼。
颇参金粟眼,渐造文字无。
儿辈例学语,屋壁祝蒲卢。 -
中郎逝千霜,曲高复谁为。
庞翁趣无弦,郑伯功斩鼻。
春风桃花溪,寒渌绕苍翠。
何当从两君,放浪讨幽事。 -
宦达羞故妻,贱贫厌丘嫂。
上书云雨迥,还舍笋蕨老。
江皋锄带经,决计恨不早。
士无五羖皮,没世抱枯槁。 -
鹙子犹应昧此缘,室中那有久如天。
饶师掷过三千界,浮玉西津故俨然。 -
埋头尘土欲忘年,重过初禅第一天。
唯有儿童见河性,不将老面共苍然。 -
鼓角声中特地传,只今鼻孔已撩天。
不应常作裴休诺,揜口何妨也默然。 -
滔滔沔鄂留,有靦三宿桑。
持钵了白日,事贱丸蛣蜣。
念当去石友,烟席闪洒湘。
为群试歌商,歌短意则长。 -
佳人鲁山下,日弄清汉波。
促弦调宝瑟,哀思感人多。
咬哇秦缶击,冷落吨客歌。
知音良不易,如此粲者何。 -
异时之罘君,在涅守曰颢。
黄钟欠牛铎,淋漓吊遗稿。
有子殊可人,特水见此老。
客来请论文,但道曲肱好。 -
伐木响虚牝,我愿友褐夫。
九关呀虎豹,何时内高祛。
黄鹄眇云树,鹦鹉澹烟芜。
倚杖得清赏,洗心观本初。 -
孤鸿度关山,风霜摧翅瓴。
影低白云莫,哀噭那忍听。
士生有如此,储粟不满瓶。
著书穷愁滨,可续离骚经。 -
家住丹枫白苇林,横枝一笑万黄金。
玉溪园里逢千树,还尽春风未足心。 -
安乐窝中书一编,君从何许得真传?
我无杜曲业麻在,也道此生休问天。 -
识尽江淮诸贵人,归来卢水一番新。
问渠福将今谁子?容我升平作伟民。