关于寻芳的诗词(20首)
-
香泥垒燕,密叶巢莺,春晦寒浅。
花径风柔,著地舞茵红软。
斗草烟欺罗袂薄,秋千影落春游倦。
醉归来,记宝帐歌慵,锦屏香暖。 -
露晞向晚,帘幕风轻,小院闲昼。
翠迳莺来,惊下乱红铺绣。
倚危墙,登高榭,海棠经雨胭脂透。
算韶华,又因循过了,清明时候。 -
暮帆挂雨,冰岸飞梅,春思零乱。
送客将归,偏是故宫离苑。
醉酒曾同凉月舞,寻芳还隔红尘面。
去难留,怅芙蓉路窄,绿杨天远。 -
杏檐转午。
清漏沈沈,春梦无据。
凤锦龟纱,空闭酒尘香雾。
流水行云天四远,玉箫声断人何处。 -
春风不散三冬雪,暖日犹明五月霞。
病眼漫开常见雨,客颜新破始逢花。
故园何在情还剧,旧驿空存使转赊。
白白朱朱今颇验,退之诗句亦天葩。 -
缭墙黏藓,糁径飞梅,春绪无赖。
绣压垂帘,骨有许多寒在。
宝幄香消龙麝饼,钿车尘冷鸳鸯带。
想西园,被一程风雨,群芳都碍。 -
饧箫吹暖,蜡烛分烟,春思无限。
风到楝花,二十四番吹遍。
烟湿浓堆杨柳色,昼长间坠梨花片。
悄帘栊,听幽禽对语,分明如翦。 -
桃杏争妍韶景媚。
雨霁烟轻,山色_蓝翠。
绿竹青松依涧水。
了无一点尘埃气。
忙里偷闲真得计。
乘兴携壶,文饮欣同志。
对景挥毫聊寓意。
赏花对月拚深醉。 -
冰壶秋月,去了潘郎,传到梁老。
骑马乘船,麾斥五湖三岛。
任捎云,兼拂日,拽蛟龙、鳞鬣都推倒。
向尘中,分付高人胜士,把云烟扫。 -
断崖树老,侧岸槎枯,倒倚斜插。
脚面浅溪,掌样平洲重叠。
著芒鞋,携竹杖,遇乱莎幽涧萦纡涉。
那人家,有竹_瓦缶。 -
坠瓶恨井,分镜迷楼,空闭孤燕。
寄别崔徽,清瘦画图春面。
不约舟移杨柳系,有缘人映桃花见。
叙分携,悔香瘢漫爇,绿鬟轻翦。 -
海霞倒影,空雾飞香,天市催晚。
暮靥宫梅,相对画楼帘卷。
罗袜轻尘花笑语,宝钗争艳春心眼。
乱箫声,正风柔柳弱,舞肩交燕。 -
兽钚半掩,鸳甃无尘,庭院潇洒。
树色沉沉,春尽燕娇莺姹。
梦草池塘青渐满,海棠轩槛红相亚。
听箫声,记秦楼夜约,彩鸾齐跨。 -
晓听社雨,犹带馀寒,尚侵襟袖。
插柳千门,相近禁烟时候。
鬓坠搔头深旧恨,臂宽条脱添新瘦。
卷重帘,看双飞燕羽,舞庭花昼。 -
燕帘挂晚。
莺槛迷晴,花思零乱。
试觅娉婷,日日傍湖亭苑。
掷果墙阴窥驻马,采香深径抛春扇。 -
满簪霜雪,一帽尘埃,消几寒食。
手捻梨花,还是年时岑寂。
簌簌落红春似梦,萋萋柔绿愁如织。
怪东君、太匆匆,亦是人间行客。 -
几阵杜鹃啼,却在那,杏花深处。
小禽儿,唤得人归去,唤不得愁归去。
离别又春深,最恨也,多情飞絮。
恨柳丝,系得离愁住,系不得离人住。 -
卧鸭炉边,翔鸳屏底,正断肠处。
烟草风花,妆点春愁无数。
贪睡海棠酣晕脸,欹眠杨柳狂飞絮。
倚东风,子规叫月,乱莺啼树。 -
青溪阻千仞,姑射藐汾阳。
未若游兹境,探玄众妙场。
鹤来疑羽客,云泛似霓裳。
寓目虽灵宇,游神乃帝乡。 -
搭手寻思,百年如梦,算来何不清闲。
逍遥快乐,且乐一身安。
日月韶光似箭,不觉人老花残。
思今古,从前勇猛,尽葬在北邙山。