关于宝塔的诗词(22首)
-
戊午孟冬丙辰朔,长干塔下闻天乐。
洪公大建华严期,贤圣粉纭齐赴约。
百千善信云从龙,遐迩资粮川就壑。
众香缥缈烟岚浮,万烛炜煌星斗错。 -
塔本无缝,真如不动。
说此经处,涌出虚空。
释迦多宝,听说如梦。
东西无二,见见不同。 -
多宝灭已久,莲华付吾师。
宝塔凌太空,忽如涌出时。
数年功不成,一志坚自持。
明主亲梦见,世人今始知。 -
路入乱云堆,僧房四面开。
龟泉半泥滓,龙洞已尘埃。
潄竹浑忘醉,穿花浪费才。
何人题宝塔,千载仰崔嵬。 -
古刹浮屠映碧山,状元题墨最为娴。
游人倦憩尘心寂,云自青天水自闲。 -
宝塔摩青苍,招提岁久荒。
秋高栖俊隼,夜深月影长。
寂寂星摇荡,飞霞入栋梁。
守僧都去尽,萤火作灯光。 -
六帝园陵随劫灰,独余灵骨葬崔嵬。
行人指点云间鹤,唤得齐梁一梦回。 -
空见方坟涌半霄,难将生死问参寥。
应身东返知何国,瑞像西归自本朝。
遗寺有门非辇路,故池无钵但僧瓢。
独龙下视皆陈迹,追数齐梁亦未遥。 -
碧玉旋螺恍隔霄,冠山仙冢亦寥寥。
空余华构延风月,无复灵踪落市朝。
帐座追严多献宝,供盘随施有操瓢。
他方出没还如此,与物何心作迩遥。 -
道林真骨葬青霄,窣堵千秋未寂寥。
宝势旁连大江起,尊形独受众山朝。
云泉别寺分三径,香山幽人止一瓢。
我亦鹫峰同听法,岁时歌员岂辞遥。 -
倦童疲马放松门,自把长筇倚石根。
江月转空为白昼。
岭云分暝与黄昏。
鼠摇岑寂声随起,鸦矫荒寒影对翻。
当此不知谁客主,道人忘我我忘言。 -
道林真骨葬青霄,窣堵千秋未寂寥。
宝势旁连大江起,尊形独受众山朝。
云泉别寺分三径,香山幽人止一瓢。
我亦鹫峰同听法,岁时歌员岂辞遥。 -
雪后江皋未放春,老来犹驾两朱轮。
归心历历一时路,官事驱驱病里身。
未暇鸡窠寻古佛,且防鹤帐怨山人。
君看王谢墩边地,今古功名一窖尘。 -
飞来峰上塔,然蜜奉慈观。
互照三山冢,分辉七宝栏。
势擎金界迥,影蘸玉奁寒。
次第边烽举,高低祭烛攒。 -
少年能讲大乘经,法施堂中不出扃。
为许先师传後世,径从西海集南溟。
忘身直犯黄茅瘴,满意初成白塔铭。
寄我泪痕归万里,遥知露滴涧松青。 -
树老巢翻鹰亦化,锡飞近地鹤犹惊。
太平寺主今安在,潮打山围建业城。 -
三尺杖头閒一把,兴亡随分百余年。
我来但爱松风好,觅得僧窗一觉眠。 -
甕头无酒菊花青,千丈苍崖孰与登。
从此重阳课茶事,不携儿女只携僧。 -
湖边老石立巨鳌,背负浮图千尺高。
升高望远天界阔,海山江树皆秋毫。
蓬莱藏室极清静,虽有暇日无游遨。
不应令节亦虚度,特为萸菊觞新醪。 -
峥嵘大千界,等是菩提乡。
昆虫暨草木,各放无边光。
而况佛之觉,灵明亘十方。
化身三昧火,骨节金弥刚。