关于孤月的诗词(45首)
-
鸾孤月缺,两春惆怅音尘绝。
如今若负当时节,信道欢缘,狂向衣襟结。
若问相思何处歇,相逢便是相思彻。
尽饶别后留心别,也待相逢,细把相思说。 -
明月长在目,明月长在心。
在心复在目,何得稀去寻。
试望明月人,孟夏树蔽岑。
想彼叹此怀,乐喧忘幽林。 -
濯志俱高洁,儒科慕冉颜。
家辞临水郡,雨到读书山。
栖鸟棕花上,声钟砾阁间。
寂寥窗户外,时见一舟还。 -
忽得相逢惊似旧。
问山中、酒徒诗友。
闲倚晴楼,长安市上,华发为君搔首。
绿竹疏梅今在否。
对西湖、夕阳烟岫。
鸿雁声中,人间今古,还是醉醒时候。 -
雁带愁来寒事早。
西风把鬓华吹老。
猛省中秋,都来几日,先自木樨开了。
淰淰轻阴天弄晓。
平白地、被花相恼。
一枕云闲,半窗秋晓,时有阵香吹到。 -
孤游万竹山中,闲门落叶,愁思黯然,因动《黍离》之感。
时寓甬东积翠山舍。
万里孤云,清游渐远,故人何处?寒窗梦里,犹记经行旧时路。
连昌约略无多柳,第一是难听夜雨。 -
松顶一声鹤,露华满径流。
静闻空翠滴,间与片云留。
四面只通水,全山如在舟。
明明楼阁夜,有客独寻秋。 -
向晚南屏路,相携上钓。
山根晴亦湿,湖面夜难昏。
月色留吹笛,鸥群回洗樽。
来寻林处士,地下有知言。 -
月生东山口,宿鸟惊相呼。
我起立苍茫,怳在白玉壶。
饥鹘掠危巢,大鱼跃平湖。
作意赋新诗,佳夕不可孤。 -
今日天气佳,驾言适山村。
种枳作短篱,叠石成高垣。
牲酒赛秋社,箫鼓迎新婚。
所愿在仕者,努力苏元元。 -
长康有三绝,吾独得其一,寓世八十年,一痴万事毕。
世问所谓黠,正类褌中虱,燂汤会有时,为计谁得失? -
我梦游异境,乌帽跨小蹇,桑麻夹阡陌,山川旷何远!俗有太古风,萧散到鸡犬。
钟鸣忽惊觉,所造恨犹浅。 -
竭作朝筑陂,独劳暮鉏菜。
草烟栏犊卧,船响篱犬吠。
残年迫耄及,农事不敢废。
儿曹强学余,努力事舂磑。 -
颁历如昨日,俯仰芳岁残。
蜩蚻方鸣秋,碪杵已戒寒。
书生赋予薄,何适不艰难。
粱肉固所美,食淡心始安。 -
前年蒙趣召,渡江当六月,顾惭衰病躯,触热朝行阙。
君恩虽屡下,恐惧乞骸骨,飘然返柴荆,所愧已黔突。 -
畏首复畏尾,吾身其余几?虽云食不足,健决岂不伟。
蓬窗对亲旧,情话来亹亹。
何以永今朝,沽酒刺圈豨。 -
昔遇高皇帝,同朝多伟人。
哀哉逝不留,焄蒿返苍旻。
存者才一二,相望不得亲。
秋风闻雁过,老泪沾衣巾。 -
唐虞治巍巍,洙泗道益明。
岂知秦汉後,佛老起纵横。
诗书虽仅存,韶頀无遗声。
书生幸有闻,未死犹力行。 -
园林春已空,陂港雨新足,泥深黄犊健,桑老紫椹熟。
丰年逋负少,村社餍酒肉,微风吹醉醒,起和饭牛曲。 -
岁月不相贷,布谷忽已鸣。
新夏亦自佳,北窗绿阴成。
读书老易倦,披衣绕阶行,摩挲桄榔杖,与汝乐太平。