关于仞的诗词(864首)
-
结绿处燕石,卞和不必知。
所以王佐才,未能忘茅茨。
罢官梁山外,获稻楚水湄。
适会傅岩人,虚舟济川时。 -
吾尝好奇,古来草圣无不知。
岂不知右军与献之,虽有壮丽之骨,恨无狂逸之姿。
中间张长史, -
异井甘如醴,深仁远未涯。
气寒堪破暑,源净自蠲邪。
修绠悬冰甃,新桐荫玉沙。
带星凝晓露,拂雾涌秋华。
绿溢涵千仞,清泠饮万家。
何能葛洪宅,终日闭烟霞。 -
西江中da波四截,涌出一峰青堞eJ.外如削成中缺裂,阳气发生阴气结。
是时炎天五六月,上有火云下冰雪。
夜色晨光相荡沃,积翠流霞满坑谷。 -
迥若千仞峰,孤危不盈尺。
早晚他山来,犹带烟雨迹。
贞坚自有分,不乱和氏璧。 -
红颜岁岁老金微,砂碛年年卧铁衣。
白草城中春不入,黄花戍上雁长飞。
孤城夕对戍楼闲,回合青冥万仞山。
明镜不须生白发,风沙自解老红颜。 -
姑苏台枕吴江水,层级鳞差向天倚。
秋高露白万林空,低望吴田三百里。
当时雄盛如何比,千仞无根立平地。 -
溪上望悬泉,耿耿云中见。
披榛上岩岫,峭壁正东面。
千仞泻联珠,一潭喷飞霰。
嵯rU满山响,坐觉炎氛变。 -
辟疆旧林间,怪石纷相向。
(玩月辟疆园,见《纪事》)
绝涧方险寻,乱岩亦危造。
(见《海录碎事》)
泻从千仞石,寄逐九江船。
(题康王谷泉,见《统志》) -
瀛海无因泛,昆丘岂易寻。
数峰聊在目,一境暂清心。
悦彼松柏性,爱兹桃李阴。
列芳凭有土,丛干聚成林。 -
晓禁苍苍换直还,暂低鸾翼向人间。
亦知受业公门事,数仞丘墙不见山。 -
宝塔过千仞,登临尽四维。
毫端分马颊,墨点辨蛾眉。
地迥风弥紧,天长日久迟。
因高欲有赋,远意惨生悲。 -
鸟企蛇盘地半天,下窥千仞到浮烟。
因高回望沾恩处,认得梁州落日边。 -
弱岁游玄圃,先容幸弃瑕。
名劳长者记,文许后生夸。
鷃翼尝披隼,蓬心类倚麻。
继酬天禄署,俱尉甸侯家。 -
莫瑶自生长,名字无符籍。
市易杂鲛人,婚姻通木客。
星居占泉眼,火种开山脊。
夜渡千仞谿,含沙不能射。 -
将军将秦师,西南奠遐服。
故垒清江上,苍烟晦乔木。
登临直萧辰,周览壮前躅。
堑平陈叶满,墉高秋蔓绿。 -
朱户凌晨启,碧梧含早凉。
人从桔柣至,书到漆沮傍。
抃会因佳句,情深取断章。
惬心同笑语,入耳胜笙簧。 -
浔阳江色潮添满,彭蠡秋声雁送来。
南望庐山千万仞,共夸新出栋梁材。 -
石龙不见形,石雨如散星。
山下晴皎皎,山中阴泠泠。
水飞林木杪,珠缀莓苔屏。
畜异物皆别,当晨景欲暝。
泉芳春气碧,松月寒色青。
险力此独壮,猛兽亦不停。
日暮且回去,浮心恨未宁。 -
长安有男儿,二十心已朽。
楞伽堆案前,楚辞系肘后。
人生有穷拙,日暮聊饮酒。
只今道已塞,何必须白首。