关于仞的诗词(864首)
-
弱冠弄柔翰,卓荦观群书。
著论准过秦,作赋拟子虚。
边城苦鸣镝,羽檄飞京都。
虽非甲胄士,畴昔览穰苴。 -
北冥有鱼,其名为鲲。
鲲之大,不知其几千里也。
化而为鸟,其名为鹏。
鹏之背,不知其几千里也,怒而飞,其翼若垂天之云。 -
长安送客城东道,柳叶杨花春正早。
玄明宫前下马时,一片烟光长萋草。
宫中道士邀我入,素果清茶日未昃。
白河东下楚城西,指点湖山三叹息。 -
三万里河东入海,万千仞岳上摩天。
遗民泪尽胡尘里,南望王师又一年。 -
沈夫子,胡为醉翁吟,醉翁岂能知尔琴。
滁山高绝滁水深,空岩悲风夜吹林。 -
稽天巨浸洗南荒,尚有千峰骨立强。
民未降丘应宅此,举头天壁有囷仓。 -
今朝结制,制如何结。
内不放出,外不放入。
壁立千仞,千仞壁立。 -
日宫开万仞,月殿耸千寻。
花盖飞团影,幡虹曳曲阴。
绮霞遥笼帐,丛珠细网林。
寥廓烟云表,超然物外心。 -
三山十洞光玄箓,玉峤金峦镇紫微。
均露均霜标胜壤,交风交雨列皇畿。
万仞高岩藏日色,千寻幽涧浴云衣。
且驻欢筵赏仁智,雕鞍薄晚杂尘飞。 -
青溪阻千仞,姑射藐汾阳。
未若游兹境,探玄众妙场。
鹤来疑羽客,云泛似霓裳。
寓目虽灵宇,游神乃帝乡。 -
香阁起崔嵬,高高沙版开。
攀跻千仞上,纷诡万形来。
草间商君陌,云重汉后台。
山从函谷断,川向斗城回。
林里春容变,天边客思催。
登临信为美,怀远独悠哉。 -
绝壁耸万仞,长波射千里。
盘薄荆之门,滔滔南国纪。
楚都昔全盛,高丘烜望祀。
秦兵一旦侵,夷陵火潜起。 -
驻跸三天路,回旃万仞谿.真庭群帝飨,洞府百灵栖。
玉酒仙垆酿,金方暗壁题。
伫看青鸟入,还陟紫云梯。 -
石门千仞断,迸水落遥空。
道束悬崖半,桥欹绝涧中。
仰攀人屡息,直下骑才通。
泥拥奔蛇径,云埋伏兽丛。 -
龟山帝始营,龙门禹初凿。
出入经变化,俯仰凭寥廓。
未若兹山功,连延并巫霍。
东北疏艮象,西南距坤络。 -
朝望莲华狱,神心就日来。
晴观五千仞,仙掌拓山开。
受命金符叶,过祥玉瑞陪。
雾披乘鹿见,云起驭龙回。
偃树枝封雪,残碑石冒苔。
圣皇惟道契,文字勒岩隈。 -
大位天下宝,维贤国之镇。
殷道微而在,受辛纂颓胤。
山鸣鬼又哭,地裂川亦震。
媟黩皆佞谀,虔刘尽英隽。 -
昔负千寻质,高临九仞峰。
真心凌晚桂,劲节掩寒松。
忽值风飙折,坐为波浪冲。
摧残空有恨,拥肿遂无庸。 -
彭山折坂外,井络少城隈。
地是三巴俗,人非百里材。
畏途君怅望,岐路我裴徊。
心赏风烟隔,容华岁月催。 -
扰扰风尘地,遑遑名利途。
盈虚一易舛,心迹两难俱。
弱龄小山志,宁期大丈夫。
九微光贲玉,千仞忽弹珠。