关于书山的诗词(453首)
-
启户清风枕簟幽,虫丝吹落挂帘钩。
蝉吟高树雨初霁,人忆故乡山正秋。
浩渺蒹葭连夕照,萧疏杨柳隔沙洲。
空将方寸荷知己,身寄烟萝恩未酬。 -
书记向丘门,旌幢夹谷尊。
从来游幕意,此去并酬恩。
雁叫嫌冰合,骢嘶喜雪繁。
同为入室士,不觉别销魂。 -
一峰当胜地,万点照严城。
势异昆冈发,光疑玄圃生。
焚书翻见字,举燧不招兵。
况遇新春夜,何劳秉烛行。 -
一峰当胜地,万点照严城。
势异昆冈发,光疑玄圃生。
焚书翻见字,举燧不招兵。
况遇新春夜,何劳秉烛行。 -
一峰当胜地,万点照严城。
势异昆冈发,光疑玄圃生。
焚书翻见字,举燧不招兵。
况遇新春夜,何劳秉烛行。 -
黄河一曲山,天半锁重关。
圣日雄藩静,秋风老将闲。
车舆穿谷口,市井响云间。
大野无飞鸟,元戎校猎还。 -
黄河一曲山,天半锁重关。
圣日雄藩静,秋风老将闲。
车舆穿谷口,市井响云间。
大野无飞鸟,元戎校猎还。 -
独把一杯山馆中,每经时节恨飘蓬。
侵阶草色连朝雨,满地梨花昨夜风。
蜀魄啼来春寂寞,楚魂吟后月朦胧。
分明记得还家梦,徐孺宅前湖水东。 -
记室新诗相寄我,蔼然清绝更无过。
溪风满袖吹骚雅,岩瀑无时滴薜萝。
云外山高寒色重,雪中松苦夜声多。
静酬嘉唱对幽景,苍鹤羸栖古木柯。 -
幽居少人事,三径草不开。
隐几虚室静,闲云入坐来。
至道非内外,讵言才不才。
宝月当秋空,高洁无纤埃。 -
贵门多冠冕,日与荣辱并。
山中有独夫,笑傲出衰盛。
正直任天真,鬼神亦相敬。
之子贲丘园,户牖松萝映。 -
迢递三巴路,羁危万里身。
乱山残雪夜,孤烛异乡人。
渐与骨肉远,转于僮仆亲。
那堪正飘泊,明日岁华新。 -
时难转觉保身难,难向师门欲继颜。
若把白衣轻易脱,却成青桂偶然攀。
身居剑戟争雄地,道在乾坤未丧间。
必许酬恩酬未晚,且须容到九华山。 -
一更更尽到三更,吟破离心句不成。
数树秋风满庭月,忆君时复下阶行。 -
人说马当波浪险,我经波浪似通衢。
大凡君子行藏是,自有龙神卫过湖。
贪残官吏虔诚谒,毒害商人沥胆过。
只怕马当山下水,不知平地有风波。
九江连海一般深,未必船经庙下沈。
头上苍苍没瞒处,不如平取一生心。 -
白云红树eryy东,名鸟群飞古画中。
仙吏不知何处隐,山南山北雨濛濛。 -
谁到双溪溪岸傍,与招魂魄上苍苍。
世间无树胜青桂,陇上有花唯白杨。
秦苑火然新赋在,越城山秀故居荒。
如何万古雕龙手,独是相如识汉皇。 -
名齐火浣溢山椒,谁把惊虹挂一条。
天外倚来秋水刃,海心飞上白龙绡。
民田凿断云根引,僧圃穿通竹影浇。 -
海上亭台山下烟,买时幽邃不争钱。
莫言白日催华发,自有丹砂驻少年。
渔钓未归深竹里,琴壶犹恋落花边。
可中更践无人境,知是罗浮第几天。 -
山顶绝茅居,云泉绕枕虚。
烧移僧影瘦,风展鹭行疏。
卷箔清江月,敲松紫阁书。
由来簪组贵,不信教猿锄。