shàng tíng běi xuān duì yuè chuī dí dé cái yuán shè rén zhāo huá yǐn zuì shuāng yuè cǎo
上亭北轩对月吹笛得才元舍人昭华引醉霜月草

qún shān míng sè yān kāi hòu, yuǎn shuǐ hán guāng yǔ guò shí.
群山暝色烟开后，远水寒光雨过时。
jīn yè hé rén zuì shuāng yuè, wò tīng gōu lǐng yù cēn cī.
今夜何人醉霜月，卧听缑岭玉参差。