mèng xià èr rì tōng pàn tài bó huì tíng huā èr shí zhī yún shì shǒu zhí yīn yǐ
孟夏二日通判太博惠庭花二十枝云是手植因以

qián rì yǐ chūn jǐn, xià huì chōu nèn qīng.
前日已春尽，夏卉抽嫩青。
wéi jūn suǒ zhí huā, yú hóng yóu mǎn tíng.
唯君所植花，余红犹满庭。
cháng xī wèi jǐng bī, zèng wèi jí piāo líng.
常惜畏景逼，赠未及飘零。
yù chā wèi zhī zuì, dàn cán fā xīng xīng.
欲插为之醉，但惭发星星。