wǔ chéng dào zhōng yè wén zuò wú yǔ ér gē zhě fǎng fú zhú zhī yí xiǎng yīn wèi
武城道中夜闻作吴语而歌者仿佛竹枝遗响因为

bù fèng jūn huān yòu yī nián, bèi rén tí xiàng luò huā qián.
不奉君欢又一年，背人啼向落花前。
dāng chū zì ài nóng rú yù, jīn rì rú huā gèng kě lián.
当初自爱侬如玉，今日如花更可怜。