关于荣自的诗句(148句)
【曲折】的常见问题
-
取荣名而自美
—— 唐代 齐己 《君子行》
-
自然天下之荣枯
—— 唐代 齐己 《苦寒行》
-
草木自敷荣
—— 宋代 赵长卿 《蓦山溪(早春)》
-
荣枯自一时
—— 宋代 魏了翁 《唐多令(别吴毅夫、赵仲权、史敏叔、朱择善)》
-
荣枯自一时
—— 宋代 魏了翁 《唐多令(别吴毅夫、赵仲权、史敏叔、朱择善)》
-
元自荣华富贵
—— 宋代 刘仙伦 《喜迁莺(寿令人)》
-
朋旧自荣华
—— 宋代 吴礼之 《蓦山溪(感旧)》
-
富贵荣华公自有
—— 宋代 吴益 《玉楼春(寿尊长)》 咏物
-
寒华徒自荣
—— 魏晋 陶渊明 《九日闲居·并序》 重阳节 饮酒 感叹 人生
-
槿花一日自为荣
—— 唐代 白居易 《放言五首·其五》 哲理
-
妾门逢春自可荣
—— 隋代 江总 《杂曲》
-
春至风花各自荣
—— 宋代 曹豳 《杨柳》
-
幽花晚发自欣荣
—— 宋代 郑清之 《家园即事十三首》
-
耕桑尽自无荣辱
—— 宋代 赵希迈 《到贵州》
-
荣耀矜夸自无扰
—— 元代 王丹桂 《洞仙歌 述怀》
-
天爵自尊荣
—— 元代 陈栎 《水调歌头 代寿朱子章 强村从书用裘杼楼》
-
南枝空自荣
—— 明代 蔡汝南 《岳王墓》
-
自古荣华朽腐多
—— 宋代 方蒙仲 《和刘后村梅花百咏》
-
万物荣枯自有时
—— 宋代 傅知录 《题太平馆》
-
自愧衰迟与荣观
—— 宋代 胡元功 《吴下同年会诗》