gǔ zhǒng hú jiè yàn sè yě
古冢狐－戒艳色也

gǔ zhǒng hú, yāo qiě lǎo, huà wéi fù rén yán sè hǎo.
古冢狐，妖且老，化为妇人颜色好。
tóu biàn yún huán miàn biàn zhuāng,
头变云鬟面变妆，
dà wěi yè zuò cháng hóng shang.
大尾曳作长红裳。
xú xú xíng bàng huāng cūn lù, rì yù mù shí rén jìng chù.
徐徐行傍荒村路，日欲暮时人静处。
huò gē huò wǔ huò bēi tí, cuì méi bù jǔ huā yán dī.
或歌或舞或悲啼，翠眉不举花颜低。
hū rán yī xiào qiān wàn tài,
忽然一笑千万态，
jiàn zhě shí rén bā jiǔ mí.
见者十人八九迷。
jiǎ sè mí rén yóu ruò shì, zhēn sè mí rén yīng guò cǐ.
假色迷人犹若是，真色迷人应过此。
bǐ zhēn cǐ jiǎ jù mí rén, rén xīn è jiǎ guì zhòng zhēn.
彼真此假俱迷人，人心恶假贵重真。
hú jiǎ nǚ yāo hài yóu qiǎn,
狐假女妖害犹浅，
yī zhāo yī xī mí rén yǎn.
一朝一夕迷人眼。
nǚ wèi hú mèi hài jí shēn, rì zhǎng yuè zēng nì rén xīn.
女为狐媚害即深，日长月增溺人心。
hé kuàng bāo dá zhī sè shàn gǔ huò, néng sàng rén jiā fù rén guó.
何况褒妲之色善蛊惑，能丧人家覆人国。
jūn kàn wéi hài qiǎn shēn jiān, qǐ jiāng jiǎ sè tóng zhēn sè.
君看为害浅深间，岂将假色同真色。