lǜ è méi gē
绿萼梅歌

jūn bú jiàn xuān hé gěn yuè lǜ è méi, bǎi huā kuí zhōng cǐ wèi kuí.
君不见宣和艮岳绿萼梅，百花魁中此为魁。
jiàng xiāo dēng huǒ bù zhōng xī, jiǎn wèi jīng xīn huǐ wèi huī.
绛霄灯火不终夕，剪为荆薪燬为灰。
yòu bú jiàn zhù bì qián táng kāi jù jǐng, cǐ méi yòu huā tiān chǒng xìng.
又不见驻跸钱塘开聚景，此梅又花天宠幸。
jiāng shén bù cái mǎ fēi dù, tà suì jìn dì huā wú yǐng.
江神不才马飞渡，踏碎禁地花无影。
liǎng dì bǎi wǔ shí nián yú, huā yǔ guó dū xiāng yǒu wú.
两地百五十年余，花与国都相有无。
shéi zhī zào wù bù jìn yì, shàng liú rén jiān yī zhǒng qú.
谁知造物不尽意，尚留人间一种癯。
shān zhōng jiā rén qīng shì shuǐ, fàng kāi yín tāo jué huā suǐ.
山中佳人清似水，放开吟饕嚼花髓。
wǒ wèi jiàn huā dé jiàn shī, jiàn shī biàn yǔ huā xiāng sì.
我未见花得见诗，见诗便与花相似。
qiě wén jiǔ yuè huā yǐ fāng, qí guān dào yǎn shī wèi máng.
且闻九月花已芳，奇观到眼诗为忙。
là qián nián hòu shì zhèng hòu, hū wèi qiū guāng qǐ qí cháng.
腊前年后是正候，忽为秋光岂其常。
dà yǔ lǐng tóu yán zhàng dì, nián nián zǎo kāi bù wéi yì.
大庾岭头炎瘴地，年年早开不为异。
sì míng xiāng qù shù qiān lǐ, bù yīng zǎo huā yì rú cǐ.
四明相去数千里，不应早花亦如此。
xū jiē dì qì rú chē lún, zì nán ér běi zhī jǐ chūn.
吁嗟地气如车轮，自南而北知几春。
rú jīn suǒ jiàn dào cǎo mù, bù dú fēi niǎo tí tiān jīn.
如今所见到草木，不独飞鸟啼天津。
méi hū méi hū běn qīng jué, huā rú bái yù zhī rú tiě.
梅乎梅乎本清绝，花如白玉枝如铁。
jiǎo jiǎo hú wéi xīn yì suí, bù niàn cóng qián ào shuāng xuě.
矫矫胡为心亦随，不念从前傲霜雪。
táng yuàn jiǔ yuè kuā lí huā, hè lín jiǔ yuè yàn dù juān.
唐苑九月夸梨花，鹤林九月艳杜鹃。
wǒ yù méi gēn yī lèi jiǔ, jǐn wù yǔ bǐ zhēng qǔ fēi shí yán.
我欲梅根一酹酒，谨勿与彼争取非时妍。