chéng dū sēng fǎ zhōu wèi qí zǔ shī bǎo yuè qiú tǎ míng yú huì zhōu hái guò gāo
成都僧法舟为其祖师宝月求塔铭於惠州还过高

shào nián néng jiǎng dà chéng jīng, fǎ shī táng zhōng bù chū jiōng.
少年能讲大乘经，法施堂中不出扃。
wèi xǔ xiān shī chuán hòu shì, jìng cóng xī hǎi jí nán míng.
为许先师传後世，径从西海集南溟。
wàng shēn zhí fàn huáng máo zhàng, mǎn yì chū chéng bái tǎ míng.
忘身直犯黄茅瘴，满意初成白塔铭。
jì wǒ lèi hén guī wàn lǐ, yáo zhī lù dī jiàn sōng qīng.
寄我泪痕归万里，遥知露滴涧松青。