kōng gōng zhǎng lǎo yī chū jí zhù xuě fēng shū lái yǐ jiàn míng wèi jì cháng jù fèng
空公长老一出即住雪峰书来以建茗为寄长句奉

cǐ gōng chū shì shǐ rén jīng, dào yǎn kàn lái què wèi zēng.
此公出世使人惊，道眼看来却未曾。
zhèng ěr xuě fēng qiān bǎi zhòng, dàn rán yún shuǐ yī gū sēng.
政尔雪峰千百众，澹然云水一孤僧。
bù fáng shī bǐ zuò fó shì, yǐ yòng míng ōu chuán zǔ dēng.
不妨诗笔作佛事，已用茗瓯传祖灯。
wǒ lǎo shàng kān xíng jiǎo zài, yīn fēng wèi jì gǔ yá téng.
我老尚堪行脚在，因风为寄古崖藤。