sūn zhǔ bù huì shàng dǎng sì bì hú pèi rán shū mò jī yī xiá
孙主簿惠上党寺壁胡霈然书墨迹一匣

shàng dǎng fú cí hé kě guān, kāi yuán ruì wù tú gāo gé.
上党佛祠何可观，开元瑞物图高阁。
yòu yǒu cháng láng gǔ bì shàng, fù shì míng bèi tí dān wò.
又有长廊古壁上，复是名辈题丹雘。
dāng shí ní yòng sī zuò jīn, yì yù qiān zǎi wú bō luò.
当时泥用丝作筋，意欲千载无剥落。
shū qí huà miào liǎo bù shí, é chuán mò tǔ néng zhì nüè.
书奇画妙了不识，讹传墨土能治疟。
sì sēng bù xī rén qiā qǔ, bǐ huà suì quē rú niǎo zhuó.
寺僧不惜人掐取，笔画遂缺如鸟啄。
hòu lái hǎo shì kǒng mó miè, bǎo dāo cái huà ní rú bō.
後来好事恐磨灭，宝刀裁划泥如剥。
qǔ zhī kān zhì lǜ bǎn xiá, shǐ bǎo xiāng chǔ tóng měi pú.
取之龛置绿板匣，使宝箱楮同美璞。
fú shì hái kàn tǐ shì shēng, pán qū cāng qiú wǔ luán zhuó.
拂拭还看体势生，盘屈苍虬舞鸾鷟。
zài xī bù wèi wū bì huài, jīn yě cháng kǒng ér tóng pū.
在昔不畏屋壁坏，今也常恐儿童扑。
fū jūn zhī wǒ xīn suǒ zhòng, nán guī zèng yǐ zhì chéng què.
夫君知我心所重，南归赠以致诚慤。
cǐ shí suī xǐ luò wú shǒu, lǎo dà wàn yìng wú yóu xué.
此时虽喜落吾手，老大腕硬无由学。
dàn dāng bài kuàng bù gǎn wàng, mò wèi bào yán céng wèi shù.
但当拜贶不敢忘，莫为报言曾未数。