huǐ bì
毁璧

huǐ bì xī yǔn zhū, zhí shǒu zhě xī wèn guò.
毁璧兮陨珠，执手者兮问过。
ài zēng xī wàn shì yī guǐ, jū wù zhī jì xī, gù cháng yǐ hǎo wèi huò.
爱憎兮万世一轨，居物之忌兮，固常以好为祸。
xiū táo yáo xī fàn rǔ, yǒu xí xī bù pín rǔ zuò.
羞桃肴兮饭汝，有席兮不嫔汝坐。
guī lái xī xiāo yáo, cǎi yún yīng xī yù è.
归来兮逍遥，采云英兮御饿。
shū shàn xī qīng míng, yáng chūn xī yù bīng.
淑善兮清明，阳春兮玉冰。
jī yú shì xī tiān tuō qí yīng, ài gǔ rén xī míng míng.
畸於世兮天脱其撄，爱骨人兮冥冥。
qì rǔ yáng hóu xī yù rǔ céng bù rú shēng, wèi wēi kě yǐ qù xī dài ér qí chú yīng, zhòng chú yǔ yì xī gù cháo qīng.
弃汝阳侯兮遇汝曾不如生，未危可以去兮殆而其雏婴，众雏羽翼兮故巢倾。
guī lái xī xiāo yáo, xī shān làng bō hé shí píng.
归来兮逍遥，西山浪波何时平。
shān cén cén xī yuán hè tóng shě, pù chuí tiān xī léi tíng zài xià.
山涔涔兮猿鹤同舍，瀑垂天兮雷霆在下。
yún yuè wèi zhòu xī fēng yǔ wèi yè, dé yì shān chuān xī bù kě huì huà.
云月为昼兮风雨为夜，得意山川兮不可绘画。
jì liáo wú péng xī qù dào rú zhǐ, bǐ shēng kǎn xī kě xiè.
寂寥无朋兮去道如咫，彼生坎兮可谢。
guī lái xī xiāo yáo, zēng jiāo xī bù liáo cǐ xiá.
归来兮逍遥，增胶兮不聊此暇。