shū shì míng nuǎn zhōng rì pó suō qí jiān juàn zé fú zhàng zhì xiǎo yuán xì zuò zhǎng
书室明暖终日婆娑其间倦则扶杖至小园戏作长

fàng wēng lǎo shǒu jìng chāo rán, sú zǐ hé yóu yǔ zuò yuán? bǎi kē jiù céng kuā xí dì, yī chuāng jīn fù huàn hú tiān.
放翁老手竟超然，俗子何由与作缘？百榼旧曾夸席地，一窗今复幻壶天。
mèng huí chéng zài píng fēng qū, yǔ jì méi yíng zhǔ zhàng qián.
梦回橙在屏风曲，雨霁梅迎拄杖前。
wú yōu wú lú dé ān wò, xiào rén sī yǐng yì píng quán.
吾忧吾庐得安卧，笑人思颍忆平泉。