关于闲雅的诗词(27首)
-
小池绿净数游鱼,高柳蝉嘶暑气虚。
露脸清真双菡萏,风标闲雅一舂锄。
囊中时晒君臣药,肘后新抄和扁书。
只此便为安稳处,何须林下与山居。 -
江县居人寒食下,少在县中多在野。
哭声不似笑声长,丽服新妆尽游者。
长郊芳草接天绿,我亦行行策罢马。
盍簪命醉岂不怀,卑官出入元无假。 -
丙午岁,留长沙,登祝融,因得其祠神之曲,曰黄帝盐、
苏合香。
又于乐工故书中得商调霓裳曲十八阕,皆虚谱无
词。 -
倚花阑清晓,裴回探得,南枝初绽。
通春意、漏巧斗奇,东君首先回暖。
盈盈素面。
刚强点、胭脂深浅。 -
一阳初起。
渐庾岭梅雪,才苞香蕊。
品格清高,姿容闲雅,别受化工深意。
放开独占严景,不使混同凡卉。 -
坐断此江干,池亭百亩宽。
禽鱼全性命,花竹报平安。
有道行其志,非时做甚官。
丰神更闲雅,野服竹皮冠。 -
西京五亩园,花木秀而野。
坡仙作此诗,感事记司马。
深夜独乐堂,气象极闲雅。
晚芳相元佑,勋名动夷夏。