关于赠答的诗词(99首)
-
越女新妆出镜心,自知明艳更沉吟。
齐纨未是人间贵,一曲菱歌敌万金。
(版本一)
越女新妆出镜心,自知明艳更沉吟。
齐纨未足时人贵,一曲菱歌敌万金。
(版本二) -
月日,居易白。
微之足下:自足下谪江陵至于今,凡枉赠答诗仅百篇。
每诗来,或辱序,或辱书,冠于卷首,皆所以陈古今歌诗之义,且自叙为文因缘,与年月之远近也。
仆既受足下诗,又谕足下此意,常欲承答来旨,粗论歌诗大端,并自述为文之意,总为一书,致足下前。 -
嘉陵江曲曲江池,明月虽同人别离。
一宵光景潜相忆,两地阴晴远不知。
谁料江边怀我夜,正当池畔望君时。
今朝共语方同悔,不解多情先寄诗。 -
偶来松树下,高枕石头眠。
山中无历日,寒尽不知年。 -
雨露由来一点恩,争能遍布及千门。
三千宫女胭脂面,几个春来无泪痕。 -
我吟谢脁诗上语,朔风飒飒吹飞雨。
谢脁已没青山空,后来继之有殷公。
粉图珍裘五云色,晔如晴天散彩虹。
文章彪炳光陆离,应是素娥玉女之所为。 -
左军羊长史,衔使秦川,作此与之。
愚生三季后,慨然念黄虞。
得知千载上,正赖古人书。
圣贤留余迹,事事在中都。 -
山色入层城,钟声临复岫。
乘闲息边事,探异怜春候。
曲阁下重阶,回廊遥对霤。
石间花遍落,草上云时覆。 -
为沽美酒,过溪来、谁道幽人难致。
更觉元龙楼百尺,湖海平生豪气。
自叹年来,看花索句,老不如人意。
东风归路,一川松竹如醉。 -
亭伯负高名,羽仪称上京。
魏珠能烛乘,秦璧许连城。
六月飞将远,三冬学已精。
洛阳推贾谊,江夏贵黄琼。 -
五更先起玉阶东,渐入千门万户中。
总向高楼吹舞袖,秋风还不及春风。 -
皎皎白林秋,微微翠山静。
禅居感物变,独坐开轩屏。
风泉夜声杂,月露宵光冷。
多谢忘机人,尘忧未能整。 -
燕掠晴丝袅袅,鱼吹水叶粼粼。
禁街微雨洒香尘。
寒食清明相近。
漫著宫罗试暖,闲呼社酒酬春。
晚风帘幕悄无人。
二十四番花讯。 -
妾失鸳鸯伴,君方萍梗游。
少年欢醉后,只恐苦相留。
心常名宦外,终不耻狂游。
误入桃源里,仙家争肯留。 -
正是叹羁游,知音拜楚侯。
何须辞远道,自可乐扁舟。
倚棹江洲雨,闻猿岛岫秋。
谢家山水兴,终日待诗流。 -
年年耕与钓,鸥鸟已相依。
砌长苍苔厚,藤抽紫蔓肥。
风莺移树啭,雨燕入楼飞。
不觉春光暮,绕篱红杏稀。 -
学人言语凭床行,嫩似花房脆似琼。
才知恩爱迎三岁,未辨东西过一生。
汝异下殇应杀礼,吾非上圣讵忘情。
伤心自叹鸠巢拙,长堕春雏养不成。 -
凡有水竹处,我曹长先行。
愿君借我一勺水,与君昼夜歌德声。 -
日日涧边寻茯芩,岩扉常掩凤山青。
归来挂衲高林下,自剪芭蕉写佛经。 -
染白一为黑,焚木尽成灰。
念我室中人,逝去亦不回。
结发二十载,宾敬如始来。
提携属时屯,契阔忧患灾。