关于花草的诗词(304首)
-
今年寒食月无光,夜色才侵已上床。
忆得双文通内里,玉栊深处暗闻香。
花笼微月竹笼烟,百尺丝绳拂地悬。
忆得双文人静后,潜教桃叶送秋千。 -
小年闲爱春,认得春风意。
未有花草时,先醲晓窗睡。
霞朝澹云色,霁景牵诗思。
渐到柳枝头,川光始明媚。 -
小年闲爱春,认得春风意。
未有花草时,先醲晓窗睡。
霞朝澹云色,霁景牵诗思。
渐到柳枝头,川光始明媚。 -
古社基址在,人散社不神。
惟有空心树,妖狐藏魅人。
狐惑意颠倒,臊腥不复闻。
丘坟变城郭,花草仍荆榛。 -
红拨一声飘,轻球坠越绡。
带翻金孔雀,香满绣蜂腰。
少少抛分数,花枝正索饶。
金蹙花球小,真珠绣带垂。
几回冲蜡烛,千度入春怀。
上客终须醉,觥杯自乱排。 -
忆昨夹钟之吕初吹灰,上公礼罢元侯回。
车载牲牢瓮舁酒,并召宾客延邹枚。
腰金首翠光照耀,丝竹迥发清以哀。 -
我行入东川,十步一回首。
成都乱罢气萧飒,浣花草堂亦何有。
梓中豪俊大者谁,本州从事知名久。 -
我行入东川,十步一回首。
成都乱罢气萧飒,浣花草堂亦何有。
梓中豪俊大者谁,本州从事知名久。 -
常忝鲍叔义,所期王佐才。
如何守苦节,独此无良媒。
离别十年外,飘飖千里来。
安知罢官后,惟见柴门开。 -
郊外亭皋远,野中岐路分。
苑门临渭水,山翠杂春云。
秦阁多遗典,吴台访阙文。
君王思校理,莫滞清江濆。 -
汉道方全盛,朝廷足武臣。
何须薄命妾,辛苦事和亲。
掩泪辞丹凤,衔悲向白龙。
单于浪惊喜,无复旧时容。
胡地无花草,春来不似春。
自然衣带缓,非是为腰身。 -
高馆基曾山,微幂生花草。
傍对野村树,下临车马道。
清朗悟心术,幽遐备瞻讨。
回合峰隐云,联绵渚萦岛。
气似沧洲胜,风为青春好。
相及盛年时,无令叹衰老。 -
洛阳芳树映天津,灞岸垂杨窣地新。
直为经过行处乐,不知虚度两京春。
去年馀闰今春早,曙色和风著花草。 -
何人曾送草堂赀,几首巡檐索笑诗。
东阁去逢春动候,西溪邀宿月明时。
山空翠袖禁寒薄,雪紧青灯放焰迟。
烟角霜钟断消息,窗前一夜为相思。 -
竹寒沙碧堂成处,移得官梅绕屋栽。
未到花时留客坐,恰当人日寄诗来。
出郊路熟香偏早,傍舍春生水正回。
湖畔垂垂天欲雪,乡愁驿信两相催。
¤ -
独自开门自看山,旋添花草满柴关。
不须竹院寻僧话,只访先生亦自闲。 -
牡丹过后卖芍药,清晓天街频叫时。
传世园林莺自占,有名花草蝶先知。
百年富贵一场梦,千古英雄几局棋。
世上兴亡总如此,我今叹老复嗟衰。 -
至化无方,至德有光。
迟日江已丽,春风花草香。
玉壶影里劫春长。
乾坤独露堂堂。 -
和靖先生坟已荒,三春花草殿余芳。
栏干倚遍斜阳晚,户牖轩窗总是香。 -
三分光阴二早过,迟日江山丽。
灵台一点不揩磨,春风花草香。
贪生逐日区区去,泥融飞燕子。
唤不回头争奈何,沙暖睡鸳鸯。