关于眷恋的诗词(94首)
-
伪临朝武氏者,性非和顺,地实寒微。
昔充太宗下陈,曾以更衣入侍。
洎乎晚节,秽乱春宫。
潜隐先帝之私,阴图后房之嬖。 -
匹夫而为百世师,一言而为天下法。
是皆有以参天地之化,关盛衰之运,其生也有自来,其逝也有所为。
故申、吕自岳降,傅说为列星,古今所传,不可诬也。
孟子曰:“我善养吾浩然之气。 -
大鹏飞兮振八裔,中天摧兮力不济。
馀风激兮万世,游扶桑兮挂石袂。
后人得之传此,仲尼亡兮谁为出涕。 -
我爱铜官乐,千年未拟还。
应须回舞袖,拂尽五松山。
(应须 一作:要) -
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
湖上朱桥响画轮,溶溶春水浸春云,碧琉璃滑净无尘。
当路游丝萦醉客,隔花啼鸟唤行人,日斜归去奈何春。 -
夜色催更,清尘收露,小曲幽坊月暗。
竹槛灯窗,识秋娘庭院。
笑相遇,似觉琼枝玉树,暖日明霞光烂。
水眄兰情,总平生稀见。 -
山花照坞复烧溪,树树枝枝尽可迷。
野客未来枝畔立,流莺已向树边啼。
从容只是愁风起,眷恋常须向日西。
别有妖妍胜桃李,攀来折去亦成蹊。 -
凉夜沉沉花漏冻,欹枕无眠,渐觉荒鸡动。
此际闲愁郎不共,月移窗罅春寒重。
忆共锦衾无半缝,郎似桐花,妾似桐花凤。
往事迢迢徒入梦,银筝断续连珠弄。 -
飞飞鸳鸯鸟,举翼相蔽亏。
俱来绿潭里,共向白云涯。
音容相眷恋,羽翮两逶迤。
蘋萍戏春渚,霜霰绕寒池。 -
尤红殢翠。
近日来、陡把狂心牵系。
罗绮丛中,笙歌筵上,有个人人可意。
解严妆巧笑,取次言谈成娇媚。 -
赁宅得花饶,初开恐是妖。
粉光深紫腻,肉色退红娇。
且愿风留著,惟愁日炙燋。
可怜零落蕊,收取作香烧。 -
佳景留心惯。
况少年彼此,风情非浅。
有笙歌巷陌,绮罗庭院。
倾城巧笑如花面。 -
喜鹊填河仙浪浅。
云軿早在星桥畔。
街鼓黄昏霞尾暗。
炎光敛。
金钩侧倒天西面。
一别经年今始见。
新欢往恨知何限。
天上佳期贪眷恋。
良宵短。
人间不合催银箭。 -
三月清明天婉娩。
晴川祓禊归来晚。
况是踏青来处远。
犹不倦。
秋千别闭深庭院。
更值牡丹开欲遍。
酴醿压架清香散。
花底一尊谁解劝。
增眷恋。
东风回晚无情绊。 -
圣朝同舜日,作相有夔龙。
理化知无外,烝黎尽可封。
燮和皆达识,出入并登庸。
武骑增馀勇,儒冠贵所从。 -
天上中台正,人间一品高。
休明值尧舜,勋业过萧曹。
始擅文三捷,终兼武六韬。
动人名赫赫,忧国意忉忉。 -
拘情病幽郁,旷志寄高爽。
愿言怀名缁,东峰旦夕仰。
始欣云雨霁,尤悦草木长。
道同有爱弟,披拂恣心赏。 -
岘山南郭外,送别每登临。
沙岸江村近,松门山寺深。
一言予有赠,三峡尔将寻。
祖席宜城酒,征途云梦林。
蹉跎游子意,眷恋故人心。
去矣勿淹滞,巴东猿夜吟。 -
自己阳生,正是中虚,静极动时。
默地雷微震,冲开玉户,天心朗彻,放下帘帏。
真火冲融,灵泉复凑,不昧谷神何险危。
自然妙,若三川龙跃,九万鹏飞。