关于感时的诗词(278首)
-
破窗枯叶共秋声,寒近贫人共喜晴。
守道故知终有命,感时焉得便无情。
今年浙右全伤水,何日天涯尽寝兵。
闻道街头卖黄雀,且须沽酒作南烹。 -
犹存径菊已无荷,城上霜风疋马过。
厮养前行疑叵可,徼巡侧睨暗谁何。
感时诗客推敲苦,逃俗编氓剃落多。
只为湖山豢佳丽,水犀十万竞投戈。 -
和戎之计最堪嗟,不以恩威以丽华。
他日渔阳动鼙鼓,只因争取上林花。 -
臞菴先生仙籍豪,固非尘中浪骼骨。
挺特不随时世妆,那学儿女夸首髴。
朅来龙江主文盟,鑪锤广大无弃物。
裁狂雕朽谁弗容,游刃三年不少{屈刂}。 -
兹晨气候佳,淫霖始云歇。
举目眺西岑,青翠连城阙。
卉木蔼阳和,朝霞互兴没。
野杏花新试,谷莺声乍发。 -
兀兀栖精庐,青山日相对。
静照年少非,动虞壮士悔。
耕锄计已晚,畚筑力犹耐。
夜卧司马衾,晨餐鲁直菜。 -
南山有孤松,屹立几寻丈。
雪根雨露滋,藤萝巧相傍。
高柯撑青空,落落不可上。
辽东白鹤归,城郭固无恙。 -
去年今日西归客,曝背茅檐又一冬。
岁月催人虽迅速,简编於我却从容。
知名焉用诗千首,养病聊须酒一钟。
早晚杖藜修水去,故人有约许相从。 -
儿时望春春不来,春衣隔年催翦裁。
平明出游薄暮回,惟恐云气兴风雷。
岂知乐极还悲哀,十年黄尘涴青鞋。
管领莺花已无意,感时念旧时伤怀。 -
浦树微微改,溪流稍稍深。
春来差少病,岁后苦多阴。
陇亩三年梦,亲朋万里心。
感时仍念旧,老泪欲沾襟。 -
借屋与僧邻,局促仅如蜗。
悲秋怀抱恶,头绪如乱麻。
老来怕读书,隙风灯影斜。
感时思弟妹,衰泪落天涯。 -
隔水佳人久不逢,只应我懒或君慵。
感时相馈情何厚,却说云泥笑杀侬。 -
岁月惊游子,江山隔故园。
感时虽有恨,适意自忘言。
土锉晨炊饭,茅檐昼负暄。
病来诗思减,东望想词源。 -
二纪看花瘴雾中,野园今日又东风。
人心有感时时别,春色无私处处同。
长笛一声诸曲尽,巨觥双饮百愁空。
风清水暖群鱼上,谁向荆溪占钓筒。 -
朱公画图爱者众,声价端如古人重。
王卿巨公数见寻,往往闭门称腕痛。
我时挟册游郡城,朱公爱我诗律精。
时时沽酒留我宿,共听西窗风雨声。 -
平生志气隘九州,直欲濯足万里流。
讵期功名坐蹭蹬,不意岁月成缪悠。
防闲拟铸铁门限,牵挽忽作金濑游。
栖巢未稳乌鹊月,归梦已熟鲈鱼秋。 -
西风吹梧桐,一叶堕寒玉。
飘飘转千崖,亹亹侵万木。
霜露行复降,雪霰飞相逐。
幽居感时运,清夜理商曲。 -
采松北山下,日与樵者亲。
寸尺拾遗坠,时以供炊薪。
日跻白云冈,暮宿芳草滨。
疏泉溉其本,镜心澄尔神。 -
子陵滩下立多时,鸥鹭悠悠自识机。
春事都来无半月,一声鶗鴃劝人归。 -
近闻怒发谷冲冠,便有骅骝懒驾鞍。
入洛几年为计密,擎天八柱果谁安。
力排魏阙扶公论,人谡膺门出好官。
犹幸甘陵无部党,不然世事不堪看。