关于念旧的诗词(97首)
-
对酒当歌,人生几何!譬如朝露,去日苦多。
慨当以慷,忧思难忘。
何以解忧?唯有杜康。
青青子衿,悠悠我心。 -
茕茕白兔,东走西顾。
衣不如新,人不如故。 -
夫学者载籍极博。
尤考信于六艺。
《诗》、《书》虽缺,然虞、夏之文可知也。
尧将逊位,让于虞舜,舜、禹之间,岳牧咸荐,乃试之于位,典职数十年,功用既兴,然后授政。 -
江南春色,算来是、多少胜游清赏。
妖冶廉纤,只做得,飞鸟向人偎傍。
地_天开,精神朗慧,到底还京样。
人家小语,一声声近清唱。 -
倚阑干久,人不见,暮云碧。
芳草池塘,春梦暗惊诗客。
昨夜溪梅,向空山、雪里轻匀颜色。
好赠行人,折枝南枝北。 -
醉魂乍醒,听一声啼鸟,幽斋岑寂。
淡日朦胧初破晓,满眼娇晴天色。
最惜香梅,凌寒偷绽,漏泄春消息。
池塘芳草,又还淑景催逼。 -
官历二十政,宦游三十秋。
江山与风月,最忆是杭州。
北郭沙堤尾,西湖石岸头。
绿觞春送客,红烛夜回舟。
不敢言遗爱,空知念旧游。
凭君吟此句,题向望涛楼。 -
江南名郡数苏杭,写在殷家三十章。
君是旅人犹苦忆,我为刺史更难忘。
境牵吟咏真诗国,兴入笙歌好醉乡。
为念旧游终一去,扁舟直拟到沧浪。 -
倬彼我系,出自有周。
分疆锡社,派别支流。
居卫仕宋,臣嬴相刘。
乃武乃文,或公或侯。 -
云作轻阴,风逗细寒,小溪冰冻初结。
更听得、悲鸣雁度空阔。
暮雀喧喧聚竹,听竹上清响风敲雪。
洞户悄,时见香消翠楼,兽煤红爇。 -
隋堤路。
渐日晚、密霭生深树。
阴阴淡月笼沙,还宿河桥深处。
无情画舸,都不管、烟波隔南浦。 -
木叶轻飞,乍雨歇亭皋,帘卷秋光。
栏隈砌角,绽拒霜几处,蓓深浅红芳。
应恨开时晚,伴翠菊、风前并香。
晓来寒露,嫩脸低凝,似带啼妆。 -
日软风柔,望暖江连岛,晴绿平川。
寻芳拾蕊,胜伴陌上鲜妍。
玉骢归路,记青门、曾堕吟鞭。
人去后,庭花弄影,一帘香月娟娟。 -
雁空浮碧,印晓月,露洗重阳天气。
望极楼外,淡烟半隔疏林,掩映断桥流水。
黄金篱畔白衣人,更谁会、渊明深意。
晚风底。 -
西园春暮。
乱草迷行路。
风卷残花堕红雨。
念旧巢燕子,飞傍谁家,斜阳外、长笛一声今古。 -
香迎晓白。
看烟佩霞绡,弄妆金谷。
倦倚画阑,无语情深娇足。
云拥瑶房翠暖,绣帐卷、东风倾国。 -
禁烛飞烟,东风插柳,万家千户。
梨花院落,数点弄晴纤雨。
傍秋千、红云半湿,画帘燕子商春语。
数十年南北,西湖倦客,曲江行旅。 -
为花问月,谁把金瑰屑。
犹有残英剩蕊,秋向老、香逾冽。
且莫都攀折,有个人愁绝。
纵使姮娥念旧,星星鬓、如何说。 -
看青山绕郭。
更暮草萋萋,疏烟漠漠。
无风自花落。
欲黄昏,谁向官楼吹角。 -
梧桐响雨,忆空江寒浪,渔舟冲雪。
横卧云峰千叠嶂,风旆槽香新压。
网跃银刀,纶收钩线,倚棹清歌发。
征鸿嘹亮,助予闲奏音节。