关于山寺的诗词(813首)
-
游子未归去,野花愁破心。
(春日途中,《吟窗杂录》)
划多灰渐冷,坐久席成痕。
(《江南野录》) -
楼台虽少景何深,满地青苔胜布金。
松影晚留僧共坐,水声闲与客同寻。
清凉会拟归莲社,沈湎终须弃竹林。
长爱寄吟经案上,石窗秋霁向千岑。 -
清秋绝顶竹房开,松鹤何年去不回。
惟有前峰明月在,夜深犹过半江来。 -
灵江江上帻峰寺,三十年来两度登。
野鹤尚巢松树遍,竹房不见旧时僧。 -
薄暮缘西峡,停桡一访僧。
鹭巢行卧柳,猿饮倒垂藤。
水曲岩千叠,云深树百层。
山风寒殿磬,溪雨夜船灯。
滩涨危槎没,泉冲怪石崩。
中台一襟泪,岁杪别良朋。 -
云际众僧里,独攒眉似愁。
护茶高夏腊,爱火老春秋。
海浪南曾病,河冰北苦游。
归来诸弟子,白遍后生头。 -
劈碎琅玕意有馀,细泉高引入香厨。
山僧未肯言根本,莫是银河漏泄无。 -
常寂常居常寂里,年年月月是空空。
阶前未放岩根断,屋下长教海眼通。
本为入来寻佛窟,不期行处踏龙宫。
他时忆著堪图画,一朵云山二水中。 -
云僧凿山井,寒碧在中庭。
况是分岩眼,同来下石瓶。
旁痕终变藓,圆影即澄星。
异夜天龙蛰,应闻说叶经。 -
山寺取凉当夏夜,共僧蹲坐石阶前。
两三条电欲为雨,七八个星犹在天。
衣汗稍停床上扇,茶香时拨涧中泉。
通宵听论莲华义,不藉松窗一觉眠。 -
高卧东林最上方,水声山翠剔愁肠。
白云送雨笼僧阁,黄叶随风入客堂。
终去四明成大道,暂从双鬓许秋霜。
披缁学佛应无分,鹤氅谈空亦不妨。 -
郭内青山寺,难论此崛奇。
白云生院落,流水下城池。
石像雷霆启,江沙鼎鼐期。
岳僧来坐夏,秦客会题诗。 -
谢城还拥入,师以接人劳。
过午休斋惯,离经吐论高。
顶寒拳素发,珠锐走红绦。
终忆泉山寺,听猿看海涛。 -
四面湖光绝路岐,鸊鹈飞起暮钟时。
渔舟不用悬帆席,归去乘风插柳枝。 -
中峰半夜起,忽觉有青冥。
此界自生雨,上方犹有星。
楼高钟尚远,殿古像多灵。
好是潺湲水,房房伴诵经。 -
巢湖春涨喻溪深,才过东关见故林。
莫道南来总无利,水亭山寺二年吟。 -
草靸无尘心地闲,静随猿鸟过寒暄。
眼昏齿落看经遍,却向僧中总不言。 -
山半一山寺,野人秋日登。
就中偏爱石,独上最高层。
有果猿攀树,无斋鸽看僧。
儒门自多事,来此复何能。 -
江上山头寺,景留吟客船。
遍游销一日,重到是何年。
沙鸟多翘足,岩僧半露肩。
为诗我语涩,喜此得终篇。 -
山半一山寺,野人秋日登。
就中偏爱石,独上最高层。
有果猿攀树,无斋鸽看僧。
儒门自多事,来此复何能。