关于山寺的诗词(813首)
-
偶来中峰宿,闲坐见真境。
寂寂孤月心,亭亭圆泉影。
□□□满山,花落始知静。
从他半夜愁猿惊,不废此心长杳冥。 -
共是竹林贤,心从贝叶传。
说经看月喻,开卷爱珠连。
清净遥城外,萧疏古塔前。
应随北山子,高顶枕云眠。 -
新阳故楼上,眇眇伤遐眷。
违世情易忘,羁时得无倦。
春归华柳发,世故陵谷变。
扰扰陌上心,悠悠梦中见。 -
秋风落叶满空山,古寺残灯石壁间。
昔日经行人去尽,寒云夜夜自飞还。 -
江郡当秋景,期将道者同。
迹高怜竹寺,夜静赏莲宫。
古磬清霜下,寒山晓月中。
诗情缘境发,法性寄筌空。
翻译推南本,何人继谢公。 -
千峰路盘尽,林寺昔何名。
步步入山影,房房闻水声。
多年人迹断,残照石阴清。
自可求居止,安闲过此生。 -
湖上见秋色,旷然如尔怀。
岂惟欢陇亩,兼亦外形骸。
待月归山寺,弹琴坐暝斋。
布衣闲自贵,何用谒天阶。 -
山寺门前多古松,溪行欲到已闻钟。
中宵引领寻高顶,月照云峰凡几重。 -
木落树萧槮,水清流寂。
属此悲哉气,复兹羁旅戚。
奚用写烦忧,山泉恣游历。
万丈窥深涧,千寻仰绝壁。 -
刘令兴多常步履,柴桑事少但援琴。
——皎然
闲招法侣从山寺,每掇幽芳傍竹林。
——皎然
卷帘只爱荆峰色,入座偏宜郢客吟。
——崔逵
谁许近来轻印绶,因君昨日悟禅心。
——崔逵 -
城外升山寺,城中望宛然。
及登无半日,欲到已经年。 -
城外升山寺,城中望宛然。
及登无半日,欲到已经年。 -
乐中何乐偏堪赏,无过夜深听方响。
缓击急击曲未终,暴雨飘飘生坐上。
铿铿铛铛寒重重,盘涡蹙派鸣蛟龙。 -
少卿真迹满僧居,只恐钟王也不如。
为报远公须爱惜,此书书后更无书。 -
鹊岩烟断玉巢欹,罨画春塘太白低。
马踏翠开垂柳寺,人耕红破落花蹊。
千年胜概咸原上,几代荒凉绣岭西。
碧吐红芳旧行处,岂堪回首草萋萋。 -
地枕吴溪与越峰,前朝恩锡灵泉额。
竹林晴见雁塔高,石室曾栖几禅伯。
荒碑字没秋苔深,古池香泛荷花白。
客有经年说别林,落日啼猿情脉脉。 -
夕郎忧国不忧身,今向天涯作逐臣。
魂梦暗驰龙阙曙,啸吟闲绕虎谿春。
朝车载酒过山寺,谏纸题诗寄野人。
惆怅懦夫何足道,自离群后已同尘。 -
闻道经行处,山前与水阳。
磬声深小院,灯影迥高房。
落宿依楼角,归云拥殿廊。
羡师闲未得,早起逐班行。 -
寄宿深山寺,惟逢老病僧。
风吹几世树,云暗暮秋灯。
瞑目忘尘虑,谈空入上乘。
明晨返名路,何计恋南能。 -
鶗鴂初鸣洲渚满,龙蛇洗鳞春水暖。
病多欲问山寺僧,湖上人传石桥断。