关于妻子的诗词(383首)
-
B324落难容,崎岖堪笑,一年陆走川浮。
又携妻子,两度过神州。
紫蟹鲈鱼正美,凉天气、恰傍中秋。
今宵意,无人伴我,快泻玉双舟。 -
汉皋古来雄,山水天下秀。
高当轸翼分,化作英髦囿。
暴秦之前人,灰灭不可究。
自从宋生贤,特立冠耆旧。 -
曲龙丈人冠藕花,其颜色映光明砂。
玉绳金枝有通籍,五岳三山如一家。
遥指丛霄沓灵岛,岛中晔晔无凡草。 -
庞公栖鹿门,绝迹远城市。
超然风尘外,自得丘壑美。
耕凿勤厥躬,耘锄课妻子。
保兹永无患,轩冕何足纪。 -
冥搜忍饥冻,嗟尔不能休。
几叹不得力,到头还白头。
姓名归紫府,妻子在沧洲。
又是蝉声也,如今何处游。 -
有叟傲尧日,发白肌肤红。
妻子亦读书,种兰清溪东。
白云有奇色,紫桂含天风。
即应迎鹤书,肯羡于洞洪。 -
凡游南国者,未有不蹉跎。
到海路难尽,挂帆人更多。
潮沙分象迹,花洞响蛮歌。
纵有投文处,于君能几何。 -
莫问终休否,林中事已成。
盘餐怜火种,岁计付刀耕。
掬水皆花气,听松似雨声。
书空翘足卧,避险侧身行。 -
初日在斜溪,山云片片低。
乡愁梦里失,马色望中迷。
涧底凄泉气,岩前遍绿荑。
非关秦塞去,无事候晨鸡。 -
檐柳初黄燕新乳,晓碧芊绵过微雨。
树色深含台榭情,莺声巧作烟花主。
锦袍公子陈杯觞,拨醅百瓮春酒香。 -
前年鬓生雪,今年须带霜。
时节序鳞次,古今同雁行。
甘英穷西海,四万到洛阳。
东南我所见,北可计幽荒。 -
荣华恩爱弃成唾,戒定真如和作香。
今古虽殊同一法,瞿昙抛却转轮王。 -
荣华恩爱弃成唾,戒定真如和作香。
今古虽殊同一法,瞿昙抛却转轮王。 -
自喜天教我少缘,家徒行计两翩翩。
身兼妻子都三口,鹤与琴书共一船。
僮仆减来无冗食,资粮算外有馀钱。
携将贮作丘中费,犹免饥寒得数年。 -
稀稀疏疏绕篱竹,窄窄狭狭向阳屋。
屋中有一曝背翁,委置形骸如土木。
日暮半炉麸炭火,夜深一醆纱笼烛。 -
自惭拙宦叨清贵,还有痴心怕素餐。
或望君臣相献替,可图妻子免饥寒。
性疏岂合承恩久,命薄元知济事难。
分寸宠光酬未得,不休更拟觅何官。 -
昔作咸秦客,常思江海行。
今来仍尽室,此去又专城。
典午犹为幸,分忧固是荣。
簈星州乘送,艛艓驿船迎。 -
昔作咸秦客,常思江海行。
今来仍尽室,此去又专城。
典午犹为幸,分忧固是荣。
簈星州乘送,艛艓驿船迎。 -
丹旐何飞扬,素骖亦悲鸣。
晨光照闾巷,輀车俨欲行。
萧条九月天,哀挽出重城。
借问送者谁,妻子与弟兄。 -
王夫子,送君为一尉,东南三千五百里。
道途虽远位虽卑,月俸犹堪活妻子。
男儿口读古人书,束带敛手来从事。