关于妇女的诗词(412首)
-
年年重午近佳辰。
符艾一番新。
满酌九霞奇酝,寿君两鬓长春。
闺中秀美,何如赋得,林下精神。
早办荆钗布袖,共为云水闲人。 -
默运乾坤否素,抽添妙在屯蒙。
起于复卦剥于终。
温养两般作用。
沐浴要防危险,吹嘘全藉离风。
工夫还反入坤宫。
火足不宜轻弄。 -
层台云外,阅古今、多少兴衰成败。
老木千章,若个是、南国甘棠遗爱。
群籁号风,繁阴蔽日,有此清凉界。
宾朋在坐,朗然心目明快。 -
海棠枝上,留得娇莺语。
双燕几时来,并飞入、东风院宇。
梦回芳草,绿遍旧池塘,梨花雪,桃花雨。
毕竟春谁主。 -
家承阀阅高,人擅闺房秀。
嫁得伯莺夫,直是齐眉偶。
榴花著子时,萱草宜男候。
一笑捧觥船,共祝人长寿。 -
忆昨苕溪,惯弄五亭月笛,四水烟蓑。
何事毗檀门外,马驻长坡。
野花中、乱红杳霭,小桥外、叠翠嵯峨。
且颜酡。 -
春风曾见桃花面。
重见胜初见。
两枝独占小春开。
应怪刘郎迷路、又重来。
旁人应笑髯公老。
独爱花枝好。
世间好景不长圆。
莫放笙歌归院、且尊前。 -
芳菲不是浑无据。
只是春收取。
都将酝造晚风光。
百尺瑶台、吹下半天香。
多愁多病疏慵意。
也被香扶起。
微吟小酌送花飞。
更拼小屏幽梦、到开时。 -
窃以花虽多品,梅最先春。
始因暖律之潜催,正直冰澌之初泮。
前村雪里,已见一枝;山上驿边,乱飘千片。
寄江南之春信,与陇上之故人。 -
东君试手,向南枝着意,争先时节。
纵有丹青谁便忍,轻点肌肤冰雪。
色借琼瑰,香分兰麝,元自标孤洁。
冲寒独秀,误他多少蜂蝶。 -
嫩冰未白,被霜风换却,满院秋色。
小阁深沉围坐促,初拥红炉宜窄。
帘密收香,窗明迟夜,砚冷凝新滴。
无人知道,个中多少岑寂。 -
自腊月十五日放灯,纵都夹人夜游。
妇女游者,珠帘下邀住,饮以金瓯酒。
有妇人饮酒毕,辄怀金瓯。
左右呼之,妇人曰:妾之夫性严,今带酒容,何以自明。 -
舞褥行云衬步,歌纨片月生怀。
歌残舞罢花困软,凝情犹小徘徊。
髻滑频扶堕珥,裙低略露弓奚。
当日凝香清燕,惯听八拍三台。
谢娘荀令都□老,匆匆好梦惊回。
闲指青衫旧泪,空连半股鸾钗。 -
红娇翠溜歌喉急。
旧弦拨断新腔入。
往事水东流。
菱花晓带秋。
帏香双凤集。
清泪层绡湿。
残萝五更头。
酒醒依旧愁。 -
窄索楼儿傍水。
渐秋到、渔村橘里。
薄幸江南倦游子。
恣轻狂,蛮高阳,歌酒市。
独自帘儿底。
香罗带、翠闲金坠。
为恼情怀怕拈起。
对西风,揾啼红,印窗纸。 -
闲居是念随云散。
琴帘底、却自平生心满。
百二十年期,笑道今才半。
一味齑盐清得瘦,婉娩似、梅花香晚。 -
六铢衣细,一叶舟轻,黄芦堪笑浮槎。
何处汀洲,云澜锦浪无涯。
秋姿澹凝水色。
艳真香、不染春华。 -
凡尘流水。
正春在、绛阙瑶阶十二。
暖日明霞,天香盘锦,低映晓光梳洗。
故苑浣花沈恨,化作妖红斜紫。 -
云气楼台,分一派、沧浪翠蓬。
开小景、玉盆寒浸,巧石盘松。
风送流花时过岸,浪摇晴练欲飞空。
算鲛宫、祗隔一红尘,无路通。 -
昨夜虽三五,宝鉴未纯全。
今宵既望,兔魄才是十分圆。
又得平滩系缆,冷浸玻璃千顷,表里一壶天。
扶惫蓬窗下,拚却夜深眠。