关于妇女的诗词(412首)
-
吴山楚驿四年中,一见清明一改容。
旅恨共风连夜起,韶光随酒著人浓。
延兴门外攀花别,采石江头带雨逢。
无限归心何计是,路边戈甲正重重。 -
拂水双飞来去燕,曲槛小屏山六扇。
春愁凝思结眉心,绿绮懒调红锦荐。
话别情多声欲战,玉著痕留红粉面。
镇长独立到黄昏,却怕良宵频梦见。 -
三十六旬盈复缺,百年堪喜又堪伤。
劝君莫惜登楼望,云放婵娟不久长。 -
配极玄都閟,凭虚禁御长。
守祧严具礼,掌节镇非常。
碧瓦初寒外,金茎一气旁。
山河扶绣户,日月近雕梁。 -
皇天久不雨,既雨晴亦佳。
出郭眺西郊,肃肃春增华。
青荧陵陂麦,窈窕桃李花。
春夏各有实,我饥岂无涯。 -
幽州胡马客,绿眼虎皮冠。
笑拂两只箭,万人不可干。
弯弓若转月,白雁落云端。
双双掉鞭行,游猎向楼兰。 -
秋风江上驻王师,暂向云山蹑翠微。
忠义必期清耳水,功名直欲镇边圻。
山林啸聚何劳取,沙漠群凶定破机。
行复三关迎二圣,金酋席卷尽擒归。 -
年年江上见寒梅。
暗香来。
为谁开。
疑是月宫、仙子下瑶台。 -
唱歌须是,玉人檀口,皓齿冰肤。
意传心事,语娇声颤,字如贯珠。
老翁虽是解歌,无奈雪鬓霜须。
大家且道,是伊模样,怎如念奴。 -
怪朝来、片红初瘦,半分春事风雨。
丹山碧水含离恨,有脚阳春难驻。
芳草渡。
似叫住东君,满树黄鹂语。 -
以为异人。
后十年,筑室黄冈之北,号静安居士。
作此记之。
细马远驮双侍女,青巾玉带红靴。 -
学道初从此处修,断除贪爱别娇柔。
长守静,处深幽,服气餐霞饱即休。 -
天骥头似鸟,倏忽四天下。
南金色如椹,入火不见火。
吾交二名士,遽立于帝左。
凤姿既出世,天意嘱在我。
奇哉子渊颂,无可无不可。 -
鹤有不群者,飞飞在野田。
饥不啄腐鼠,渴不饮盗泉。
贞姿自耿介,杂鸟何翩翾.同游不同志,如此十馀年。
一兴嗜欲念,遂为矰缴牵。 -
幽州胡马客,绿眼虎皮冠。
笑拂两只箭,万人不可干。
弯弓若转月,白雁落云端。
双双掉鞭行,游猎向楼兰。 -
陌头杨柳枝,已被春风吹。
妾心正断绝,君怀那得知。
青楼含日光,绿池起风色。
赠子同心花,殷勤此何极。 -
霜月湿,人睡矮篷秋。
惊觉夜深儿女梦,渔歌风起白苹洲。
别岸又潮头。 -
洪迈被拘留。
稽首垂哀告彼酋。
七日忍饥犹不耐,堪羞。
苏武争禁十九秋。
厥父既无谋。
厥子安能解国忧。
万里归来夸舌辨,村牛。
好摆头时便摆头。 -
秋千争闹粉墙。
闲看燕紫莺黄。
啼到绿阴处,唤回浪子闲忙。
春光。
春光。
正是拾翠寻芳。 -
人间喘汗。
无计翻银汉。
有个至人来震旦。
宴坐补陀岩畔。
吾闻福寿难量。
待看海底生桑。
乞取净瓶一滴,普教大地清凉。